اثر نمونه گیری تطبیقی بر عملکرد نمودارهای کنترل شوهارت

مطالعه های اخیر نشان داده است که برای کشف تغییرات کوچک تا متوسط در میانگین فرایند، نمودار کنترلتطبیقی نسبت به نمودار کنترل با نرخ نمونه گیری ثابت عملکرد بهتری دارد. از طرفی درطراحی های کلاسیک ومرسوم نمودارهای کنترل تنها هنگامی که مشخصه ی کیفیت خارج از حدود فنی قرار گیرد، زیان کیفیت به عنوانهزینه در نظر گرفته می شود و همه ی محصول های داخل حدود فنی مشخصه ی کیفیت، بدون توجه به انحرافمشخصه ی کیفیت از مقدار هدف، دارای کیفیت مشابه قلمداد شوند. اما از آنجا که این موضوع با واقعیت چندانسازگار نیست، در این مطالعه از رویکرد تابع زیان، برای محاسبه مقادیر بهینه پارامترهای نمودار کنترل تطبیقیبا استفاده از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتيک ، نمودار كنترل VPX ، تابع زیان نمایی ، زنجير ماركف