تعیین حد ماکسیمم برداشت آب زیرزمینی از آبخوان های ساحلی با استفاده از مدل بهینه سازی الگوریتم ژنتیک
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: چهارمین کنفرانس مدیریت منابع آب ایران
- کد COI اختصاصی: WRM04_163
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1251
نویسندگان
دانشجوی دکتری عمران آب دانشگاه شهید چمران اهواز
استاد دانشکده مهندسی دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
تهاجم آب شور دریا به ابخوانهای ساحلی مهمترین عامل الودگی و از دست رفتن منابع آب شیرین زیرزمینی در نواحی ساحلی است به همین جهت کنترل برداشت منابع آب زیرزمینی دراین نواحی تا حد بسیار زیادی می تواند درجهت مقابله با این پدیده مثمر ثمر واقع گردد از جمله راهکارهای مدیریتی و تعدیل کننده مشکل استفاده از مدلهای بهینه سازی استدراین تحقیق به عنوان نمونه بهینه سازی عملیات پمپاژ در یک ابخوان ساحلی در نظر گرفته شده است بگونه ای که بتوان بیشترین مقدار ممکن ازمنابع آب زیرزمینی را استخراج نمود بدون اینکه غلظت شوری و یا افت بار هیدرولیکی از حد مجاز فراتر رود مدل بهینه سازی خود از دو بخش بوجودآمده است که شامل ابزارهای شبیه سازی جریان و بهینه سازی می باشد قسمت شبیه سازی جریا تهاجم آب شور دریا را براساس حل معادلات دیفرانسیل حاکم بصورت جریان وابسته به چگالی و به روش اجزا محدود مدل می کند و در نقاط مختلف مقدار غلظت شوری و بار هیدرولیکی را بدست میدهد.کلیدواژه ها
تهاجم آب شور، بهینه سازی عملیات پمپاژ، اجزا محدود، الگوریتم ژنتیک، مدل بهینه سازمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.