مقایسه تطبیقی امکانات معلولین در فضای شهری در دو منطقه برخوردار( خیابان احمدآباد) و کم برخوردار ( خیابان طبرسی)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 340

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACEACONF01_164

تاریخ نمایه سازی: 17 فروردین 1400

چکیده مقاله:

همه انسانها ازلحاظ جسمی باهم برابر نیستند. گاهی ناتوانیهای مقطعی و یا دائمی، دامنگیر آنها میشودو در نحوه استفاده آنها از امکانات و خدمات تأثیر میگذارد. خدماترسانی به عموم مردم بدون توجه به ناتوانیهای اینگونه افراد، موجب عدم حضور آنها در جامعه و منزوی شدن آنان خواهد بود. کودکان، خانمهای باردار، سالمندان و معلولان در این گروه قرار میگیرند . ازاین بین معلولان همانند اکثریت عادی نبوده و درنتیجه از تواناییهای مشابه سایرین محروم هستند . معلولان جسمی حرکتی برای راه رفتن و استفاده از خدمات، ناگزیر به استفاده از وسایل کمک حرکتی میباشند که بهره مندی از امکانات را سخت مینماید. متأسفانه مشکلات طراحی و اجرای بعضی معابر و مناطق شهری کشور آنقدر جدی است که به نظر میرسد طراحی آنها کاملا غیر انسانگرا بوده و فعالیت در این معابر و مناطق حتی برای استفاده افراد سالم نیز مشکل آفرین است.هدف از این پژوهش مقایسه تطبیقی امکانات معلولین در فضای شهری در دو منطقه برخوردار( خیابان احمدآباد) و کم برخوردار ( خیابان طبرسی) هست که هر دو خیابان دارای کاربریهای مقیاس شهری و فرا شهری که به دنبال پی بردن به مشکلات و نارسایی های موجود است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات از طریق اسناد و پرسشنامه گردآوری شده است و در تحلیل اطلاعات بیشتر از روشهای تحلیل کمی و کیفی و تکنیکهای spss و از نرم افزار GIS در تهیه نقشه استفاده شده است . یافته های پژوهش بیانگر آن است باآنکه خیابان احمدآباد به عنوان منطقه برخوردار یکی از مراکز اصلی خدماتی،درمانی و اداری در شهر مشهد میباشد اما بیشتر فضاهای مربوط در این خیابان برای رفت وآمد معلولان جسمی مناسب نیستند و خیابان طبرسی که یکی از خیابانهای اصلی شهر مشهد ازنظری کاربری فرا شهری (حرم مطهر رضوی) اما به عنوان یک منطقه کم برخوردار میباشد. همچنین در هیچ یک از ادارات و ساختمانهای دولتی در این دو منطقه تجهیزات خاصی برای معلولان فراهم نشده است و مجموع این عوامل، فضای آشفته، ناسالم و فاقد ایمنی و راحتی را جهت گروه های مختلف اجتماعی به ویژه معلولین در این فضاها ایجاد کرده است که این وضعیت نامطلوب نیازمند یک برنامه ریزی دقیق و منسجم به منظور بهبود وضع موجود و افزایش ایمنی و راحتی و درنتیجه ایجاد محیط اجتماعی سرزنده و شاد با حضور معلولین میباشد .

کلیدواژه ها:

مناسب سازی فضای شهری – معلولین – خیابان احمدآباد مشهد – خیابان طبرسی مشهد

نویسندگان

محمد گنجعلی خسروشاهی

مربی گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مشهد، ایران

زهره مرادی

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی، گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مشهد، ایران

زینب رحمتی

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی، گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مشهد، ایران