بررسی سبکهای مدیریتی در شاهنامه شاه طهماسبی بر پایه نگرشهای اساطیری، حماسی و تاریخی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات هنر اسلامی، دوره: 17، شماره: 39
- کد COI اختصاصی: JR_ISLART-17-39_015
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 312
نویسندگان
دانشجوی دکتری گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
استاد گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
استاد گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
استاد گروه مدیریت دولتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
چکیده
سبکهای مدیریتی راه‌های مشخص تصمیم‌گیری‌ها در امور است. این سبکها می‌تواند بسته به عواملی مانند فرهنگ جامعه، وظیفه‌ای که از کار انتظار می‌رود، تفاوت نیروی کار و شخصیت و توانایی‌های رهبران، متفاوت باشد. برخی از منابع کهن نیز بازتابی از سبکهای مدیریتی در دوره خود هستند و شاهنامه شاه طهماسبی که براساس شاهنامه فردوسی نوشته شده است یکی از این نوع منابع است. در شاهنامه فردوسی سه دوره اساطیری، حماسی و تاریخی وجود دارد. فردوسی، ابتدا از کاربرد نمادین اسطوره برای بیان اصول مدیریتی شاهان استفاده می‌کند و با توجه به فضای حماسی برخی اسطورهها، به روایت دیدگاه‌های ممتاز و مدیریت برتر منش خود می‌پردازد. روش انجام پژوهش حاضر روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر دادههای کتابخانهای است. سبکهای مدیریتی مورد بررسی در پژوهش حاضر مبتنی بر نظریه سبکهای مدیریت تاننبائو و اشمیت (1973) شامل: سبک مدیریت مستقل یا استبدادی، سبک مدیریت خالصانه یا پدرانه، سبک مدیریت دموکراتیک و سبک مدیریت آزاد یا عدم مداخله میباشد. نتایج پژوهش حاکی از این است که سرودههای فردوسی با به‌کارگیری زبانی نمادین و رمزی، داستانی تازه میآفریند و از خلال گرایش‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود، سبکهای مدیریتی شاهان و فرماندهان را به تصویر کشیده است. اهداف پژوهش 1.بررسی سبکهای مدیریت در شاهنامه بر اساس نگرشهای اساطیری و حماسی 2.بررسی سبکهای مدیریت در شاهنامه بر اساس نگرشهای تاریخی سؤالات پژوهش 1. سبکهای مدیریت بر اساس نگرشهای اساطیری و حماسی در شاهنامه فردوسی چگونه است؟ 2. سبکهای مدیریت بر اساس نگرشهای تاریخی در شاهنامه فردوسی چگونه است؟کلیدواژه ها
سبکهای مدیریتی, شاهنامه شاه طهماسبی, نگرشهاش اساطیری, حماسی و تاریخیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.