پیدایش گوسانان و جایگاه اجتماعی آنان در شاهنامه

کوسان یا گوسان، واژه ی پارتی (اشکانی) است به معنی «نوازنده» یا «شاعر نوازنده» بی شک گوسان ها میراث خوار مجموعة سنت ها و چیزهایی شدند که ابتدا به عنوان وظیفه ای عمومی تلقی می شده و رفته رفته به عنوان یک طبقه اجتماعی شکل گرفته است. در این پژوهش پیشینة حرفه ی گوسانی و اهمیت شناخت موسیقی و رابطه مستقیم این دو با هم بیان شده است زیرا لازمه داشتن گوسانی (خنیاگری) کسب مختصر اطلاعاتی درزمینه موسیقی است در گذشته نشاط و شادی و بساط تفریح جزو اصلی ترین مسائل در بین مردم بود. و این وظیفه گوسانان به شمار می رفت، گوسانان به گروه های عامه و اشراف و دسته بندی می شدند.حضور گوسانان در تاریخ و ادب فارسی در تمامی جوامع به چشم می خورد و در ایران نیز از ادوار گذشته تا به امروز قابل ملاحظه است در داستان های شاهنامه حضور گوسانان یا همان رامشگرانی همچون باربد سرکش نکیسا دیده می - -شود در داستان بهرام گور این حضور نمود بیشتری یافته است.همچنین می توان گفت نقل های غنایی گسترده ترین گروه نقل در نواحی ایران است که منشأ تعدادی از نقل های غنایی برگرفته از ادبیات مکتوب و ملی برگرفته از قصه پردازی های بومی بوده است.در ادب پارسی، وجود گوسانان و جایگاه اجتماعی آنان، جلوه خاصی به ادب غنایی بخشیده است که در این مبحث به آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

گوسان ، موسیقی ، جایگاه اجتماعی ، خنیاگری ، شاهنامه