سنگ شناسی و زیست چینه نگاری سازند های آقچاگیل و آپشرون بر اساس نانوپلانکتون های آهکی در دشت گرگان (حوضه خسر جنوبی)

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: سومین همایش بین المللی زیست شناسی و علوم زمین
  • کد COI اختصاصی: BIOLOGY03_092
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 609
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمود شرفی

استادیار، گروه زمین شناسی دانشکده علوم دانشگاه هرمزگان

نسیم موسی

پژوهشگاه صنعت نفت، گروه زمین شناسی تهران

مهران مرادپور

عضو هیئت علمی پژوهشگاه صنعت نفت، گروه زمین شناسی تهران

بیژن بیرانوند

استادیار پژوهشگاه صنعت نفت، گروه زمین شناسی تهران

آرام بایت گل

استادیار، رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشکده علوم زمین دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان

حسین مهاجر سلطانی

کارشناسی ارشد رسوب شناسی شرکت نفت خزر تهران

چکیده

سازندهای کربناته و سیلیسی ـآواری آقچاگیل و آپشرون در یک برش زیر سطحی در ناحیه دشت گرگان مورد مطالعه قرار گرفته است. سازن آقچاگیل در این ناحیه متشکل از واحدهای ماسه سنگ زیرین و کربناته بالایی است پتروفاسیس ماسه سنگ شامل لیت آرنایت، ساب لیت آرنایت و لیت آرنایت فلدسپات دار است. رخساره های دانه پشتیبان در این سازند غالب وده و به ویژه رسوبات کربناته دارای مقادیر قابل توجه تخلخل به فرم های قالبی moldic حفره ای vuggy و فنسترال fenestral بوده که بیانگر تفاوت آشکار رسوبات این سازند در ایران با کشورهای همجوار از جمله آذربایجان و ترکمنستان است. این ویژگی ها، رسوبات سازند آقچاگیل را به عنوان توالی مستعد مخزن مطرح می نماید و ضرورت انجام مطالعات جامع زمین شناسی و اکتشافی در این ناحیه را تاکید می کند. نهشته های سازن اپشرون شامل واحد ماسه سنگ زیرین و مادستون بالایی و متشکل از ماسه سنگ لیت آرنایت و ساب لیت آرنایت، سنگ آهک ادید دار بایو کلاسیک و مادستون / رس نسبی این سازندها به ترتیب پلیوسن بالایی ـ پلئیستوسن پایینی و پلئیستوسن میانی تعیین شده است. الگوی گسترش نانو فسیل های آهکی نشان دهنده و جود ارتباط بین حوضه خزر جنوبی با دریای سیاه حوضه مدیترانه در پلئیستوسن پایینی و میانی و عدم ارتباط در انتهای پلیوسن ـ ابتدای پلئیستوسن است که برای اولین بار در این مطالعه مطرح می شود.

کلیدواژه ها

آقچاگیل، آپشرون، حوضه خسر جنوبی، سنگ شناسی، نانوپلانکتون های آهکی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.