بررسی ارتباط سویه های باکتری اشریشیاکلی در عفونت های باکتریایی

باکتری اشریشیاکلی جز فراوان ترین موجودات بی هوازی اختیاری می باشد که در کلون و مدفوع نیز وجود دارد و از خانواده انتروباکتریاسه که جز بزرگ ترین و نامتجانس ترین مجموعه که نوعی باسیل گرم منفی است و به صورت شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد. اغلب سویه های باکتری اشریشیاکلای، عامل عفونت دستگاه اداری است و حدود 90 درصد عفونت های اداری در زنان جوا را به خود اختصاص می دهد. علائم بالینی این عفونت به صورت سوزش ادراری، خون در ادرار و چرک در ادرار است. این باکتری سه نوع آنزیم دارد که ژن های سازنده آن را کنار هم قرار می دهند و توسط یک بخش تنظیمی بیان می شوند. اغلب سویه های بی آزار آن، قسمتی از فلور روده را می سازند که در تولید ویتامین K2 نقش به سزایی دارد وهمچنین مانع استقرار باکتری های بیماری زا در روده می شود که به عبارتی از لحاظ بالینی اهمیت ویژه دارد. این باکتری باعث بوجود آمدن بیماری و عفونت مجاری ادراری می شود که پس از این بیماری عفونت ریوی هم در این خصوص شایع می باشد. علت آن هم باکتری های گرم منفی که در گروه باکتری اشرشیاکلی است، می باشد. عوامل زیادی در بیماری زایی این باکترینقش ایفا می کنند. باتوجه به افزایش روزافزون باکتری های مولد ESBL، جهت جلوگیری از شکست درمانی انجام آزمایش تشخیص آنزیم در کنار دیسک های آنتی بیوگرام توصیه می شود. هم چنین با انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و مصرف آن فقط در موارد ضروری می توان از ایجاد ارگانیسم های مقاوم پیشگیری نمود.

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی ، سویه O157:H7 ، انتروباکتریاسه ، مقاومت آنتی بیوتیکی