چای مکی گیاهی دارویی سازگار با مناطق خشک
محل انتشار: سومین همایش بین المللی زیست شناسی و علوم زمین
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 270
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOLOGY03_023
تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400
چکیده مقاله:
گیاهان از ابتدای تمدن بشر تاکنون کاربردهای متنوعی داشته اند گروهی به عنوان ماده غذایی تامین کننده نیازهای تغذیه ای هستند، گروهی خاصیت دارویی داشته و تسکین دهنده آلام جسمی می باشند. گیاهان دارویی اگرچه از دیرباز برای آدمیان آشنا و در بسیاری از مواقع مرهم دردهای بشر بوده است. اما پیشرفت های علمی و فناوری طی دو دهه اخیر اهمیت ونقش سازنده گیاهان دارویی در تامین نیازهای بشر به ویژه در حیطه دارو و درمان دو چندان ساخته است. همچنین با توجه به عوارض جانبی ناشی از استفاده داروهای شیمیایی بیشتر کشورهای دنیا به داروهای گیاهی و گیاه درمانی رو آورده اند. تا بدان جا که 80 درصد داروهای عرضه شده در برخی کشورها منشا گیاهی و طبیعی دارد چای مکی با نام علمی Hibiscus Sabdariffa از خانواده مالواسه Malvaceae، گیاهی یکساله، شاخه دارف ارتفاعی حدود 64-429 سانتی متر، رنگ آب سبز تیره متمایل به قرمز Duke,1983. واریته های متعددی شناخته شده اند که معروف ترین آنها عبارتند از: واریته سایداریفا ـ واریته آلتیزما، ریکو ـ ویکتور آرچر وسایر واریته ها: واریته های خوراکی چای مکی، مصری V.Masri، سودانی V.Sudani ، Sabahia 17 light color تعدادی از واریته های فیبری چای مکی عبارتند از: Hs7910، Hs24، Amv2، Amv1، Hs4288 از بین 295 گونه گیاه دارویی که در سطح استان سیستان و بلوچستان جمع آوری شده 190 گونه از لحاظ اکولوژیک درکشور هند مشترک هستند که این نشان از دامنه سازگاری بالای این گونه های با ارزش با شرایط محیطی مختلف دارد.
نویسندگان
اردشیر رسائی
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی همزیستی با بیابان