ارزیابی و مدیریت ریسک فعالیت های کاری صنعت سلولزی به روش FMEA

زمینه و هدف: مدیریت مخاطرات محیط کار به دلیل رابطه تنگاتنگ با بروز حوادث ناگوار و همچنین تأثیر مستقیم برعملکرد HSE یک سازمان از اهمیت بسیاری برخوردار است. شناسایی و ارزیابی مخاطرات با روش های متنوعی صورت می گیرد که یکی از این روش ها تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن (FMEA) می باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک، رتبه بندی ریسک های شناسایی شده و ارائه اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی با استفاده از روشFMEA در جهت مدیریت و کاهش سطح ریسک انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش مداخله ای در سال های 1397 و 1398 در 37 واحد اصلی صنعت سلولزی انجام شد.اعضای تیم ارزیابی ریسک تمامی فعالیت های پر خطر موجود در واحدهای مدنظر را شناسایی کردند. عدد اولویت ریسک(RPN) با حاصل ضرب پارامترهای شدت خطا، احتمال وقوع و احتمال کشف محاسبه شد و با تعیین ریسک های غیر قابل قبول اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی جهت کاهش مقدار RPN پیشنهاد و اجرا گردید. بعد از اجرای اقدامات کنترلی و اصلاحی برای ریسک های غیر قابل قبول مجدداً ارزیابی ریسک انجام شده و مقدار RPN و میزان کاهش سطح ریسک محاسبه گردید. تمامی محاسبات با استفاده از نرم افزار Excel انجام شد. نتایج: در 37 واحد اصلی مورد بررسی مجموعاً 1994 ریسک شناسایی شد که از این تعداد 336 (16/85%) ریسک درسطح غیر قابل قبول بودند. با اجرای اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی در ریسک های غیر قابل قبول، مقدار RPN، 314(93/45%) ریسک به سطح قابل قبول کاهش یافت و مقدار (RPN؛ 22 (6/55%) ریسک کاهش یافت ولی با این وجود درسطح قابل قبول قرار نگرفتند.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد ارزیابی و مدیریت ریسک در حذف و کاهش خطرات نقش بسیارمهمی دارد، زیرا شناسایی و اولویت بندی سطوح ریسک و اجرای اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی مناسب سبب کاهشپیامد ناشی از وقوع خطرات و احتمال وقوع آنها و در نهایت کاهش مقدار RPN به طور مؤثری شد. این اقدامات پیشگیرانهو اصلاحی شامل آموزش کارگران، نظارت بر نحوه انجام کار طبق اصول ایمنی و بهداشت، کنترل های مدیریتی و مهندسی بود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، مدیریت ریسک ، روش FMEA ، اقدامات پیشگیرانه ، اقدامات اصلاحی