بررسی میزان شیوع ابعاد مختلف خستگی در پرستاران بیمارستانهای آموزشی شهید بهشتی

زمینه و هدف: پرستاری ازجمله شغل های پرتنش است. ماهيت کار پرستاران به گونه ای است که هم کارهای پيچيده ذهنی وهم فعاليت های فيزیکی را انجام میدهند، که این عوامل در درازمدت می تواند ایجاد خستگی نموده و درروند فعاليت حرفه ایپرستاران اثرات سوء بر جای بگذارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی ميزان شيوع ابعاد مختلف خستگی در ميان پرستارانآموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی است.مواد و روش ها : پژوهش حاضر از نوع توصيفی- مقطعی است که در ميان 457 نفر از پرستاران بيمارستان های آموزشیدانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی تهران در سال 97 با روش نمونه گيری تصادفی انجام شد. مشارکت کنندگان پرشسنامهخستگی MFI و پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختی تکميل نمودند. تمام تحليل ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21درسطح معنی داری 95 % انجام شد.نتایج: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که بيشترین نمره خستگی مربوط به بعد خستگی عمومی با ميانگين 12/86و انحراف معيار 3/23 و کمترین نمره مربوط به بعد کاهش انگيزه با ميانگين 9/11 و انحراف معیار 3/66 است. در این پژوهشميان ویژگی های جمعيت شناختی مانند سن، جنسيت، سابقه کاری، موقعيت شغلی با ابعاد خستگی رابطه معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری : نتایج این پژوهش نشان داد خستگی در پرستاران در سطح متوسط است و برنامه ریزی در جهت بهبود سيستمکاری می تواند به کاهش خستگی در پرستاران کمك کند.

کلیدواژه ها:

خستگی ، سيستم های بهداشتی درمانی ، پرستاران ، MFI