بررسی عوامل مرتبط با کشندگی بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو طی سال های 1391 تا 1398 در استان سیستان و بلوچستان

زمینه و هدف: بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، از درصد کشندگی بالایی برخوردار بوده و در ایران اندمیک می باشد.درمان حمایتی، اساس درمان این بیماری را تشکیل داده و در حال حاضر واکسن موثر و ایمنی برای انسان وجود ندارد. همچنینطبق گزارش ها، بروز بیماری در سال های اخیر در کشور بخصوص در استان سیستان وبلوچستان افزایش داشته است. این مطالعهبا هدف، تعیین عوامل مرتبط با کشندگی بیماران مبتلا به تب خونریزی دهنده کریمه کنگو طی سال های 1391 تا 1398 در استانسیستان وبلوچستان اجرا شد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی و تحلیلی) بود. داده ها با روش سرشماری جمع آوری شدند. تعداد کلنمونه ها 286 بیمار بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که با استفاده از اطلاعات ثبت شده درپورتال کشوری مدیریت بیماری های واگیر و پرونده خانوار بیماران وتماس تلفنی با بیمار یا سایر اعضای خانوار او تکمیل شد.داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، تی و من - ویتنی و همچنین مدل رگرسیون لوجستیک تجزیه وتحلیل شدند. سطحمعناداری کمتر از 5% درنظر گرفته شد.نتایج: میانگین سنی بیماران 4.12±32.4 سال بود. 93.6 % بیماران مذکر بودند. میانگین سنی بیماران فوت شده و بهبودیافته به ترتیب 36.1 و 32.1 سال بود. همچنین 64.3 % آنها در شهر زندگی می کردند. میانگین میزان تحصیلات فوت شدگان وبهبود یافتگان از بیماری به ترتیب 3.7 و 6.5 سال بود. از بین کل بیماران، 6.3 % آنها فوت شده بودند.در مجموع 10.6 % ازبیماران مونث و 5.4 % ازبیماران مذکر فوت شدند. بیشترین بروز بیماری در ماه های مرداد، خرداد و اردیبهشت بود. بیشتریندرصد ابتلا به بیماری در گروه شغلی قصابان وکارگران کشتارگاه با 47.6 کمترین درصد ابتلا در گروه شغلی آزاد با 70% بود.99.3% بیماران تب داشتند و همچنین 34/6% آنها علائم خونریزی را داشتند. بین مصرف ریباویرین و کشندگی از بیماری رابطه معنی دار آماری وجود داشت (P=0.01).نتیجه گیری: براساس اطلاعات بدست آمده، مصرف داروی ریباویرین باعث بهبود بیماران می شود. آموزش به گروه هایدرمعرض خطر بیماری مانند قصابان، کارگران و جوانان، در پیشگیری از ابتلا به بیماری و مرگ موثر است.

کلیدواژه ها:

تب خونریزی دهنده کریمه کنگو ، فوت شده ، بهبود یافته