تبیین تعاملات انسانی تاثیرگذار بر تصمیم گیری تکنسین های فوریت های پزشکی: مطالعه کیفی

مقدمه: تصمیم گیری درست و به موقع تکنسین های فوریت های پزشکی، نتایجی مشتمل بر مراقبت های بهتر، هدایت صحیحبیماران، رضایتمندی بیشتر و کاهش بار اورژانس بیمارستان ها را به دنبال خواهد داشت. به منظور ارتقا فرآیندهای تصمیم گیریدر بالین، ضمن کاهش تنش عصبی تکنسین ها و اثرات روحی-روانی ناشی از چالش های تصمیم گیری در صحنه، ضروری استشرایطی را فراهم آورد که تکنسین ها به بهترین نحو ممکن و بدون استرس و اضطراب تصمیم گیری کنند. از آنجایی که خواستهو نیاز بیماران، همراهان و سایر افراد حاضر در صحنه، و کم و کیف فرآیند ارتباطی بین ارائه دهنده و گیرنده خدمت تاثیر بسزاییدر ایجاد شرایط و محیط آرام و در نتیجه تصمیم گیری به موقع و صحیح دارد، این مطالعه به منظور تبیین و شناسایی عواملمرتبط با تعاملات بین تکنسین ها و مددجویان و بیماران انجام شد.مواد و روش ها: به منظور انجام این مطالعه از روش کیفی استفاده شد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته ومشاهدات میدانی گردآوری شدند. مشارکت کنندگان مشتمل بر 15 تکنسین فوریت های پزشکی، 3 کارشناس مرکز پیام، 5مددجو، 5 همراه بیمار و یک مدیر اورژانس به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. مصاحبه ها در شش ماهه اول سال1399 انجام شد. علاوه بر 29 مصاحبه انجام شده 5 مشاهده مسقیم میدانی نیز در طول زمان گردآوری داده ها جهت تکمیل واشباع داده ها صورت گرفت. داده های گردآوری شده به روش تحلیل محتوا و با استفاده از رویکرد گرانیهیم تحلیل شد.نتایج: سه تم و 7 طبقه مشتمل بر تمارض (تمارض به بیماری، تمارض به مظلومیت)؛ تهدید و خشونت (خشونت کلامی،خشونت غیر کلامی، تهدید به شکایت قضایی)؛ و رفتار مبتنی بر ملاحظه و مراعات (مراعات سنی تکنسین همکار، مراعات واحترام به درخواست همراهان مسن) بدست آمد. بر اساس تجارب تکنسین ها، تعاملات متقابل بیماران و آشنایان آنها و حاضریندر صحنه در تصمیم گیری نقش بسزایی دارد. مطابق یافته های این مطالعه، تمارض به بیماری و تمارض به مورد ظلم واقعشدن دو جنبه مهم تاثیرگذار بر کم و کیف تصمیم گیری تکنسین هاست. این مطالعه نشان داد؛ تهدید و خشونت علیه تکنسینها که علل اصلی آن، وضعیت حاد و بحرانی بیماران، واکنش های هیجانی خانواده و آشنایان بیمار و نبود سیستم پیگیری و حمایت قضایی از کارکنان می باشد، تصمیم گیری درست و به موقع تکنسین ها را مختل می سازد. از سوی دیگر جایگاه احترامبه همکاران با سابقه کاری بالا و بیماران سالمند منتهی به اقدام مطابق نظر و خواسته آنها شده که در تصمیم تکنسین به انتقالیا عدم انتقال بیمار به بیمارستان تاثیرگذار می باشد.نتیجه گیری: تکنسین ها میتوانند با ایجاد فضای ارتباطی باز، مثبت و محترمانه چالش تعاملات را مرتفع سازند. در این راستاتکنسین ها باید از مهارت کافی برقراری ارتباطات موثر و مدیریت خود و دیگران برخوردار باشند. از سوی دیگر سازمان اورژانس هم می تواند با اتخاذ تدابیر پیشگیرانه مانند پیگیری قوانین بازدارنده، پیگیری های حمایتی و قضایی و حمایت اجتماعی ازکارکنانی که مورد خشونت واقع شده اند تا حد زیادی از خشونت های ثانویه جلوگیری نمایند. علاوه بر این یشنهاد می گردد کهآموزش های مدیریت استرس و کنترل واکنش را در بسته های آموزشی کارکنان مد نظر قرار داده و به منظور شفاف سازی حیطهمسئولیت ها، وظایف و حقوق تکنسین ها به مردم آموزش های لازم را ارئه نمود تا خشونت علیه تکنسین ها کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری ، تعاملات ، تکنسین ، فوریت های پزشکی