پیشگیری از سرطان کولورکتال با کمک پزشکی شخصی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 292

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_185

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : سرطان هاي روده بزرگ از رايج ترين سرطان هاي گوارشي در ايران هستند كه علل محيطي و ژنتيكيدارند. از رايج بودن سرطان هاي كولون در مناطق جغرافيايي مي توان به اثر غالب بودن عوامل محيطي و رايج بودن آن درافراد با ارتباط خوني ميتوان به اثر غالب بودن عوامل ژنتيكي پي برد. حدود نيمي از سرطان هاي كولوركتال هنگامشناسايي مبتلا به اشكال پيشرفته سرطان مانند درگيري غدد لنفاوي و متاستاز هستند. هدف از اين مطالعه پيشگيري وتشخيص زود هنگام در گروه هاي در معرض خطر سرطان كولوركتال مي باشد.مواد و روش ها : طي اين مطالعه مروري سيستماتيک، مقالات مرتبط با كليد واژه هاي فارسي پيشگيري، سرطانكولوركتال، پزشكي شخصي از پايگاه هاي داخلي magiran, sid, iranmedex و كليد واژه هاي خارجيpersonal medicin ،prevention, colorectal cancer از پايگاه هاي خارجي google scholar scopus, pubmed پس از بررسي اوليه، 28 مقاله طي سال هاي 2007 تا 2018 يافت شد كه در نهايت 18 مقاله واجد شرايط مورد بررسي و تحليل و دسته بندي قرار گرفت. مابقي مقالات به علت تكراري بودن، در دسترس نبودن متن كامل مقالاتو نامرتبط بودن با عنوان مورد نظر از روند مطالعه حذف شدند.نتایج : طبق مطالعات انجام گرفته سندروم روده تحريک پذير و كوليت اولسراتيو و بيماري كرون از عوامل خطر ابتلا بهسرطان كولوركتال بود. فاكتور هاي خطر محيطي و ژنتيكي در موارد زياد اثر هم افزايي دارند، به علت وجود بعضي ژنها در افراد بخصوص (جهش ژن KRAS, TP53, APC) (موتاسیون MLH, MSH) بيشتر در معرض سرطان كولوركتال بودند. در اين موارد ژنتيكي تغييرات به مرور زمان رخ ميدهد و در موارد ژنتيكي و فاميليال در صورت وقوع سرطانكولوركتال در يک عضو احتمال رخ دادن در ديگر اعضا بالا ميرود. درمان هم در مراحل اوليه سرطان كولوركتال با موفقيتبيشتري همراه است.نتیجه گیری: در سرطان كولوركتال و خانواده هايي كه سابقه آن را دارند به كمک پزشكي شخصي مي توان به ژنتيكيو فاميليال بودن آن پي برد و اعضاي آن خانواده را از نظر ژنتيكي و بروز سرطان كولون بررسي كرد. در صورت وجودخطر تغيير ژني، خانواده ها را بررسي كرد و در صورت داشتن استعداد ابتلا شدن به سرطان كولون آن ها را از ديگرفاكتور هاي خطر محيطي دور كرد. در صورت تشخيد نوع ژن در معرض خطر، تارگت تراپي انجام داد و يا درمان را درمراحل اوليه شروع كرد تا از تبديل شدن به مرحله ي بدخيم پيشگيري كنيم. با استفاده از پزشكي شخصي نوع خطر راتشخيص داده و درمان مربوط به آن را انجام داد و از پيشرفت سرطان به مراحل بدخيم تر جلوگيري كرد. به كمکپزشكي شخصي و بررسي ژني مي توان پي برد كه كدام دارو براي بيمار مدنظر با وضعيت ژنتيكي مورد نظر بهترين اثر را دارد.

نویسندگان

فهیمه شکوهی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

وحید طاهریان

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران