تأثیر اعتیاد به تلفن هوشمند بر توجه دیداری و شنیداری کاربران

زمینه و هدف : اعتیاد به تلفن های هوشمند در سال های اخیر به شدت افزایش یافته است و منجر به طیف وسیعی ازپیامدهای منفی در زندگی افراد شده است. اعتیاد به این ابزار میتواند موجب افزایش بارکاری ذهنی و شناختی کاربرشود. از آنجایی که منابع توجهی محدودی کنترل توجه و سایر فرایندهای شناختی را تأمین می کنند، هدف از اینتحقیق بررسی تاثیر اعتیاد به تلفن هوشمند بر توجه دیداری و شنیداری کاربران می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه در ابتدا با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به تلفن هوشمند (SAS)؛ 20 کاربر دارای اعتیادبه تلفن هوشمند و 20 کاربر بدون اعتیاد به تلفن هوشمند انتخاب شدند. سپس با استفاده از نرم افزار IVA انواع توجه دیداری و شنیداری این افراد مقایسه شد. IVA یك آزمون پیوسته دیداری- شنیداری 13 دقیقه ای است و دو عامل کنترل واکنش و توجه را مورد ارزیابی قرار میدهد.نتایج : نتایج این مطالعه نشان داد که اعتیاد به تلفن هوشمند بر توجه متمرکز شنیداری (p<0.05)، توجه انتخابیدیداری (P<0.05) و توجه انتخابی شنیداری (P<0.05) اثر معنی داری دارد. بر این اساس معتادین به تلفن هوشمند نسبت به افراد غیر معتاد به طور میانگین به ترتیب 10/93، 11/04، 9/75 واحد میزان توجه متمرکز شنیداری، توجه انتخابی دیداری و توجه انتخابی شنیداری کمتری داشتند.نتیجه گیری : بر اساس نتایج این مطالعه اعتیاد به تلفن هوشمند موجب اختلال در توجه، از جمله توجه متمرکز وانتخابی می شود. لذا نتیجه گیری می شود که منابع شناختی که برای توجه ناخودآگاه به تلفن هوشمند اختصاص دادهشده اند، برای سایر فرایندها غیر قابل دسترس بوده و این امر موجب اختلال در توجه فرد می شود.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به تلفن هوشمند ، توجه دیداری ، توجه شنیداری ، فرآیندهای شناختی