تاثیر بازخورد عملکرد بر پیوندکاری با نقش میانجی توانمند سازی روان شناختی و سرمایه اجتماعی در وزارت ورزش و جوانان

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بازخورد عملکرد بر پیوندکاری با نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی در وزارت ورزش و جوانان بود. تحقیق حاضر از نظر هدف یک تحقیق کاربردی و به لحاظ راهبردی کمی و به حیث مسیر اجرا همبستگی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان وزارت ورزش و جوانان تشکیل داد. در این پژوهش یا استفاده از جدول مورگان تعداد ۲۶۹ نفر با استفاده از روش طبقه‌ای انتخاب گردید. ابزار اندازه‌گیری پژوهش پرسشنامه پیوندکاری شاوفلی و باکر(2003)؛ پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر(1995) و پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(1998)استفاده شد. بر اساس هدف پژوهش از روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم‌افزار Smart PLS نسخه 6/2/3 استفاده شد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که بازخورد عملکرد با پیوندکاری، توانمندسازی روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی ارتباط علی مثبت و معنی داری دارد. نتایج به دست امده از آزمون سوبل نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی را مورد تأئید قرار داد. همچنین نتایج به دست آمده از آزمون VAFتوانمندسازی روان‌شناختی به میزان ۲۸/0 و سرمایه اجتماعی به میزان ۳۴/0 نقش میانجی در تأثیر بازخورد عملکرد بر پیوندکاری را ایفا می‌کنند. آنچه از نتایج پژوهش به دست می‌آید این است که پیوندکاری تابعی از بازخورد عملکرد، و توانمندسازی و سرمایه اجتماعی کارکنان وزارت ورزش و جوانان است. بنابراین نتیجه مدیران وزارت ورزش و جوانان می‌توانند با ارائه بازخورد عملکرد مؤثر به کارکنان خود به سازمان در تقویت پیوندکاری اثرگذار باشند.

کلیدواژه ها:

بازخورد عملکرد ، پیوندکاری ، توانمندسازی روان‌شناختی ، سرمایه اجتماعی ، وزارت ورزش و جوانان