بررسی رابطه بین ادراک از سبک های فرزندپروری و یادگیری خودراهبر و پیشرفت تحصیلی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری و یادگیری خودراهبر و پیشرفت تحصیلی می باشد. تحقیق حاضر در دسته پژوهش های توصیفی و همبستگی و از حیث هدف در زمره تحقیقات کاربردی قرار می گیرد. این تحقیق از دو روش بررسی کتابخانه ای و بررسی میدانی استفاده خواهد شد. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان ناحیه 6 آموزش و پرورش مشهدمی باشد که تعداد آنها 29400 نفر می باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برای 29400 نفر تعداد 379 نفر می باشد. روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی خوشه ای است. در این پژوهش از 3 پرسشنامه ، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1994) پرسشنامه سبک های فرزند پروری بامریند، مقیاس یادگیری خودراهبر (ویلیامسون، (2007 استفاده می شود. از این پژوهش این نتیجه حاصل می شود که بین سبک های فرزندپروری و یادگیری خودراهبر و پیشرفت تحصیلی رابطه برقرار است.