فرصت ها و چالش های ورود فناوری واقعیت افزوده به برنامه درسی آموزش عالی (موردمطالعه: رشته برنامه ریزی درسی)

در دهه های اخیر، واقعیت افزوده توجهات بیشتری را به خود جلب نموده و با افزودن لایه ای از اطلاعات مجازی، تجربه نوینی را برای آموزش عالی فراهم کرده است تا پاسخگویی به نیازهای جمعیت عظیم و گوناگون کاربران را افزایش دهد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، شناسایی فرصتها و چالشهای ورود فناوری واقعیت افزوده به برنامه درسی آموزش عالی بود. پژوهش حاضر بر مبنای هدف خود مبتنی بر معرفت شناسی سازنده گرایی است که منعکس کننده رویکرد کیفی است؛ بنابراین، طرح پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی اتخاذشده است. پدیدارشناسی به بررسی و تحلیل ژرف دیدگاه ها، احساسات و تجارب گروه مشارکت کنندگان در رابطه با پدیده ای خاص متمرکز است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه خبرگان علمی متخصص و باتجربه در حوزه فناوری بودند که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و با روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور با تعداد 10 نفر از خبرگان متخصص در حوزه فناوری در آموزش عالی که دارای اطلاعات غنی و کلیدی در خصوص موضوع پژوهش بودند،مصاحبه صورت گرفت. پس از انجام مصاحبه، متن مصاحبه ها با استفاده از تکنیک کدگذاری سه مرحله ای اشتراوس و کوربین تحلیل شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بایستی به فرصتها (مصورسازی مفاهیم انتزاعی، افزایش کیفیت یادگیری، تفکر سطح بالا)، چالشها (مدیریتی، فلسفی – فرهنگی، فردی)، پیش اقدامات (بسترسازی، برنامه ریزی استراتژیک)، راهبردها (آموزش، فرهنگ سازی) و نیز نقش اعضای هیئت علمی (تسهیل گر، مدیریت بر خویشتن) در ورود فناوری واقعیت افزوده به برنامه درسی آموزش عالی توجه کرد. همچنین به منظور روایی از تماس طولانی مدت در محیط پژوهش و بازاندیشی پژوهشگر و به منظور پایایی از بررسی همکار استفاده شد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، آموزش عالی ، واقعیت افزوده.