بررسی مقایسه‌ای ارتباط بین تروماهای دوران کودکی با کارکرد شخصیت و صفات مرضی در بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی و گروه غیر بیمار

مقدمه: بررسی پیشینه افراد دارای اختلال شخصیت مرزی نشان می‌دهدکه اغلب این افراد در محیط‌های متزلزل خانوادگی پرورش یافته‌اند. هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی رابطه‌ی کارکرد شخصیت و صفات مرضی در بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی و گروه نرمال از طریق تروماهای دوران کودکی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای و همبستگی بود. جامعه آماری را ۲۱۴ نفر از دانشجویان سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ دانشگاه کردستان و ۲۵ نفر از بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی بستری از آذر تا بهمن سال ۱۳۹۷ در بیمارستان روانی قدس، به روش نمونه‌گیری در دسترس تشکیل دادند و به پرسشنامه‌های آسیب‌های دوران کودکی (برنشتاین و فینک، ۱۹۹۸)، مقیاس بلند سطوح کارکرد شخصیت (موری و همکارن، ۲۰۱۱)، نسخه بلند سیاهه شخصیت برای پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانپزشکی (انجمن روانپزشکان آمریکا، ۲۰۱۳) و پرسشنامه اختلالات شخصیت (فیرست و همکاران، ۱۹۹۷) پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته‌ها: بین نمرات اختلال شخصیت مرزی با کارکرد شخصیت در سطح (۰/۰۰۰>P) و ترومای کودکی در سطح (۰/۰۰۰>P) ارتباط مستقیم و معنادار یافت شد. یافته‌های پژوهش حاضر با استفاده از رگرسیون لجستیک نشان دادند که بدکارکردی شخصیت و تروماهای دوران کودکی در سطح (۰/۰۰۰>P) قادر است با درصد تبیین ۲۳ الی ۴۸ ٪ گروه دارای اختلال شخصیت مرزی را از گروه غیر بالینی تفکیک نماید. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج اختلال شخصیت مرزی از طریق تجارب تروماتیک دوران کودکی و بدکارکردی شخصیت قابل پیش‌بینی است و به بالینگران توصیه می‌شود در کار با بیماران مرزی نقش تروماهای دوران کودکی را در نظر داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Borderline personality disorder ، Child abuse ، DSM-V ، Student ، اختلال شخصیت مرزی ، سوء استفاده از کودک ، پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانپزشکی ، دانشجویان