تخمین ضریب زبری مانینگ در رودخانه ها با استفاده از الگوریتم بهینه سازی جغرافیای زیستی (مطالعه موردی: رودخانه لار)
محل انتشار: نوزدهمین کنفرانس هیدرولیک ایران
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 523
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHC19_086
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1399
چکیده مقاله:
هدف از مقاله حاضر ارائه یک مدل بهینهسازی- شبیه سازی جهت برآورد ضریب زبری مانینگ در بازه 7 کیلومتری انتهایی رودخانه لار استان سیستان و بلوچستان میباشد. بدین منظور از یک الگوریتم بهینه سازی جدید تحت عنوان جغرافیای زیستی بهره برده شد. همچنین برای شبیه سازی سطح آب و دبی رودخانه از روش گام به گام استاندارد استفاده شد. مدل توسعه داده شده مقادیر ضریب زبری برای سواحل چپ و راست و همچنین مقطع اصلی رودخانه به ترتیب برابر 0,047123، 0,0470158 و 0,0420005 تخمین زد. جهت صحت سنجی مدل از نرم افزار HEC-RAS استفاده شد. نتایج صحت سنجی نشان داد مدل توسعه داده شده توانسته است با دقت بسیار بالایی ضریب زبری را درست تخمین زده و میزان سطح آب و دبی رودخانه را محاسبه نماید. به گونهای که مقدار ضریب همبستگی بین سطح آب محاسبه شده از طریق مدل و نرم افزار HEC-RAS برابر 0,99 می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احسان یارویسی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مهدی اژدری مقدم
استاد گروه مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان
حسین عاقبت بخیر
کارشناسی ارشد رسوبشناسی، اداره آب منطقهای استان سیستان و بلوچستان