مضمون سازی های برجسته ی گروس عبدالملکیان در شعر و شاعری

یکی از راه های شناخت دقیق و پی بردن به ذات درونی شاعر و شناخت نگاه او به جهان اطراف، بررسی مضامین پر بسامدِ اشعار وی و کشف علل و حوادث منجر به سرودن چنان مضامینی میباشد. گروس عبدالملکیان یکی از شاعران جوان و توانای معاصـر ادبیـات فارسی است که در این مقاله قصد داریم با بررسی و تحلیل سروده هایش با مضمون سازی های او در شـعر و موضـوعات و مفـاهیعی که بسامد بیشتری دارد آشنا شویم. او متأثر از رخدادهای اطراف خویش این حوادث و تحولات را به مدد خیال و نازک اندیشـی هـای شاعرانه بازتاب داده است و با درک شاعرانه اش، تباهی ها و تلخی های جامعه را احساس کرده و آن را با زبان هنری بیان کـرده اسـت. از این رو در این تحقیق به روش توصیفی - تحلیلی که مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است با ابزار فیش برداری به تحلیـل مضـامین اشعار گروس عبدالملکیان پرداخته ایم و نتایج نشان میدهد که عمده ترین مضامین شعری وی، نکوهش جنگ و خونریزی، صـلح و دوستی، و سایر موضوعات اجتماعی است و از دیگر مضامین شعر او میتوان به مرگ اندیشی رمانتیک، شکوه و شکایت از بیمهـری معشوق، حسرت و دلتنگی نسبت به ایام گذشته، احساس تنهایی رمانتیک و ... اشاره کرد..

کلیدواژه ها:

مضمون سازی ، شعر اجتماعی ، جنگ و صلح ، رمانتیسم.