تحلیل نظریه ترامتنیت ژرارژنت و بازشناسی انواع ارتباط متون با یکدیگر

موضوع تحلیل و بازشناسی نظریه ترامتنیت ژرارژنت از نظر نقد نوین حائز اهمیت است.ترامتنیت به ساختار روایت و روابط حاکم بر آن نظر دارد و نشان دهنده ی تاثیر و حضور یک متن در متن دیگر است.این نظریه دارای پنج زیر شاخه است که :بینامتنیت, پیرا متنیت,فرامتنیت, سر متنیت و زبر متنیت نامگذاری شده اند.قبل از ژنت افرادی مثل کریستوا نیز تاملی در روابط بین متون داشته اند اما نگاه آنان تنها بر روابط بینامتنی بین متن ها بوده است , در واقع هر آنچه از متن اول در متن دوم حضور داشته است اما از بخش هایی مثل دیباچه ها , مقدمه ها , نوع خط , مصاحبه های بعد از توزیع متون و حتی اندیشه هایی که در یک اثر بوده و در اثر دوم هم وجود داشته غافل بوده اند که ژنت در نظریه ترامتنیت خود این خلل را مرتفع نمود.به نظر می رسد نظریه ژرار ژنت در حیطه ی نقد نوین توانسته تمامی ابعاد ارتباط و تاثیر پذیری متون و آثار ادبی را شامل شود و نگاهی متفاوت در جریان سازی نحوه ی ارتباط متن ها داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ژنت ، ساختارگرایی ، ترامتنیت ، بینامتنیت ، نقد نوین