بررسی عناصر داستانی در رمان» من تا صبح بیدارم« اثر جعفر مدرس صادقی

داستان یکی از مهمترین انواع ادبی به شمار میرود که از دیرباز در میان ملل مختلف از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. هر داستان از اجـزا و عناصری تشکیل میشـود که باعــث انسجام ساختار داستان می شوند. تحلیل عناصر داستانی، یکی از روشهایی است که ارزش واقعی آثار داستانی را نشان میدهد. این عناصر که یک مجموعه را تشکیل میدهند هماهنگی آنها با هم بیان کننده توانایی نویسنده خواهد بود. نگارندگان در این پژوهش به بررسی عنــاصر داستان در یکی از آثـار ایشان با عنوان »من تـا صبح بیدارم« میپردازد. داستان »من تا صبح بیدارم« داستانی است اجتماعی که از شخصیت های معدودی برخوردار است. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی است. نویسنده در تحلیل شخصیت ها، بیشتر به توصیف ظاهرو اعمال آن ها می پردازد. حوادث در داستانش ساده و قابل فهم است و آن را به روش زاویه ی دید درونی بیان می کندو عنصر پیرنگ را به شکل ساده و مختصری به کار برده است و درون مایه ی داستانش نیز، بیشتر مسائل اجتماعی است. عنصر گفتگو، با ذهنیت شخصیت های داستانی، منطبق است و بیشتر از گفتگوی درونی استفاده شده است. مهمترین مسأله از دید نویسنده، درون مایه و پیام داستان است که همان پرداختن به مسائل اجتماعی و مشکلات جامعه می باشد. »مدرس صادقی« نویسنده ای است که از دردهای جامعه اش آگاه و سعی دارد افکار و عقایدش را در قالب داستان ریخته و به خواننده منتقل کند.

کلیدواژه ها:

عناصرداستان ، رمان ، من تا صبح بیدارم ، جعفر مدرس صادقی ، مسائل اجتماعی