نقد سورئالیسم در کتاب نفثه المصدور

نفثه المصدور یکی از شاهکارهاي بدیع نثر فنی و از نمونه هــاي عــالی نـثـر مصـنوع و منشیانه نیمه اول قرن هفتم است . این کتاب علاوه بر اهمیت آن از لحـاظ تاریخی که گویاي درد و رنج مصائب هجوم مغول به ایران است، داراي ارزش ادبی و سبک شناسی بالایی نیـز مـی باشد. سورئالیسم در یک کلام برخورد روانی با ادبیات است. به عبارت دیگر ادبیات به اضافه مسائل روانی است. این واژه را گیوم آپولینر وضع کرد. در هر دوره اي ادبیات تحت تأثیر فلسفه آن دوره است. سوررئالیسم هم محصول رشد روانکاوي جدید در قرن بیستم است. اما نباید پنداشت که سورئالیسم فقط بحث فراواقع است، چون آمیزشی از واقعیت و فراواقعیت است. میتوان گفت نویسنده با چشم سر واقعیت را می بیند اما آن را با چشم سر تعبیر و تفسیر میکند. آندره برتون در 1924 سورئالیسم را منتشر کرد. بر طبق آن سوررئالیسم خودکاري ذهن است، تقریر و تحریر تفکرات بدون تحکم و قید و بند عقل و به صورت آزاد. روش کار، نوشتن خود به خود یعنی نگارش اتوماتیکمان است، با شتاب و بدون وقفه نوشتن و حتی نقطه گذاري را فراموش کردن. ادبیات باید خلق الساعه باشد، با اصطلاحات قدما بر بدیهه باشد نه بر رویه.

کلیدواژه ها:

نقد ، سورئالیسم ، نفثه المصدور