رضا شهیدی صادقی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی

توجها نظر به اینکه توسل به داوری سایبری در اختلافات بین المللی سبب صرفه جویی در زمان و افزایش اثربخشی و تسریع در فرآیند رسیدگی می گردد، طرفین دعوا می توانند با دسترسی به وب سایت یک موسسه ارائه دهنده خدمات الکترونیک داوری (نظیر اتاق بازرگانی بین المللی و سازمان جهانی مالکیت فکری) و تکمیل فرم های مربوط به روند سایبری داوری، اختلافی را مطرح، از ادعاهایخویش دفاع و مبادرت به تبادل لوایح نمایند. روش این پژوهش، توصیفی – تحلیلی می باشد. سیستم های بایگانی اسناد به طرفین این فرصت را اعطا می کند که اسناد متعددی را با سرعت قابل توجهی، از هر مکان جغرافیایی، با پرداخت کمترین هزینه در فضای سایبری ارائه و مبادله کنند. هرچند که تاکنون صراحتاً از این نوع داوری در نظام قضایی ایران سخنی به میان نیامده است، اما ضرورت توجهبه برگزاری جلسات استماع داوری و آیین رسیدگی مربوط به آن در فضای اخیرالاشاره، حتی در ایران نیز، بیش از پیش احساس می شود. همچنین در حقوق فرانسه، هیچ گونه ابزار فراملی یا مربوط به اتحادیه اروپا که مقررات راجع به فرآیند قضایی حاکم بر داوری های سایبری را به نحو مستقل از داوری سنتی تصویب و وضع کرده باشد، وجود ندارد. این موضوع حتی در رابطه با تنظیمموافقت نامه سایر شیوه های حل اختلافات آنلاین نیز صادق است. مع الوصف، پاره ای ملاحظات به منظور اجرای مطلوب فرآیند قضایی حاکم بر داوری سایبری لازم الرعایه است که به نظر می رسد که اینگونه ملاحظات و اصول بایستی در زمان تنظیم دادخواست های الکترونیکی داوری، رعایت و مد نظر طرفین و داوران قرار گیرد.

داوری سایبری ؛ فرآیند قضایی ؛ داوری ایران ؛ داوری فرانسه