شهرام زنده دل ثابت - دانشجوی دکتری تخصصی شهرسازی وکارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری با گرایش (بهسازی و نوسازی)، مرکز تحصیلات تکمیلی و دکترای (الکترونیکی) دانشگاه پیام نور اصفهان- ایران

درسال های اخیر، روشن شد است که روش های بهره گیری از GIS در کنار کاربرد موثر داده های رقومی جدید، قادر به دمیدن روح تازه ای در نظریه های مدل سازی رشد و توسعه شهری در تعیین خط مشی های برنامه ریزی شده است. این سامانه در عمل برای مدیریت منابع طبیعی در سطوح شهری و منطقه ای به وجود امده و توسعه یافته است.شهر رشت یکی از کلانشهرهای ایران بهعنوان مرکز استان گیلان در شمال ایران و مرکز شهرستان رشت است. این شهر با پتانسیل های بالای رشد در بسیاری از زمینه ها مانند کشاورزی، خدمات و گردشگری است. بر اساس سرشماری رسمی سال 1395جمعیت شهر رشت تعداد 676991 نفر می باشد. این رشد فزاینده جمعیت، گسترش بی رویه شهر را نیز در پی داشته است؛ که این امر مشکلاتی از قبیل تخریب زمین های کشاورزی اطراف شهر، مشکلات زیست محیطی، کمبود امکانات زیربنایی و... را ایجاد کرده است. نوع پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی – تحلیلی است . جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابحانه ای مبتنی بر اسناد دولتی ، مقاله ها ،مجله ها ، مطبوعات و آمارنامه ها استفاده شده است . از این رو ابتدا به بررسی ویژگی های سنجش از دور و GIS پرداخته شده است در نهایت نیز به روند توسعه شهر رشت پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد سطح ساخته شده شهر در سال 1370 برابر با 3876 هکتار و در سال 1390 برابر با 6463 هکتار بوده است. بنابراین طی دوره ی مذکور 3587 هکتار از اراضی حاشیه شهر، تغییر کاربری یافته و به زیر ساخت و سازهای شهری رفته است. که این اراضی عمدتاً اراضی مرغوب و درجه یك جهت کشاورزی است و عمدتاً در حاشیه شهر و بویژه در محور شمال، غرب، جنوب و جنوب غربی شهر بوده است

رشد شهر، توسعه شهر، سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی، شهر رشت.