پیش‌بینی نشانه‌های میل / برانگیختگی جنسی در زنان با سبک‌های دلبستگی و تمایزیافتگی خود با میانجیگری تعارضات زناشویی

زمینه و هدف: اختلال میل/ برانگیختگی جنسی در زنان متأهل از شایع‌ترین مشکلات جنسی زنان و یک اختلال چندعاملی است. هدف پژوهش حاضر تقش میانجی تعارضات زناشویی در رابطه بین سبک های دلبستگی و تمایزیافتگی خود با نشانه های میل / برانگیختگی جنسی در زنان بود. مواد و روش: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 322 نفر از کارمندان و دانشجویان زن متأهل دانشگاه‌های شهر تهران بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت‌شناختی، شاخص عملکرد جنسی زنان، پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و رید، پرسشنامه تمایزیافتگی خود و پرسشنامه وضعیت زناشویی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزارهای SPSS-21 و Amos انجام شد. یافته‌ها: یافته‌های حاصل نشان داد که علاوه بر ارتباط مثبت و معنادار میان بین سبک‌ دلبستگی ایمن و نشانه‌های میل/ برانگیختگی و نیز رابطه منفی و معنادار سبک‌‌های دلبستگی ناایمن دوسوگرا و اجتنابی با نشانه‌های میل/برانگیختگی جنسی، بین تمایزیافتگی خود و نشانه‌های میل/برانگیختگی جنسی نیز رابطه مستقیم و معناداری مشاهده شد. همچنین باید افزود که متغیرهای پیش‌گفته به‌صورت غیرمستقیم و با نقش میانجی‌گر تعارضات زناشویی با متغیر ملاک رابطه معناداری دارند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که ریشه تعارضات زناشویی در سبک‌های دلبستگی و تمایز‌یافتگی خود است که نقش تجربیات کودکی و ارتباطات فرد با والدین در آن زمان را آشکار می‌کند. به‌عبارت دیگر، مؤلفه‌های روان‌شناختی که در قالب روابط خانواده اصلی شکل می‌گیرند، می‌تواند الگوهای رفتاری و زناشویی را در خانواده فعلی تحت تأثیر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

اختلال میل/ برانگیختگی جنسی ، سبک های دلبستگی ، تمایزیافتگی خود ، تعارضات زناشویی