اثر بخشی درمان شناختی رفتاری واحدپردازه ای بر حساسیت اضطرابی ،تحریف های شناختی در دختران مبتلا به نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحدپردازه ای بر حساسیت اضطرابی و تحریف های شناختی در دختران مبتلا به اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر مبتلا به اضطراب اجتماعی شهر مشهد و نمونه آماری شامل 24 نفر از دانش آموزان مبتلا به اضطراب اجتماعی بودند، که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حساسیت اضطرابی تجدید نظر شده کوکس و تیلور، تحریف های شناختی بک و وایسمن استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 10جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون در مرحله پس آزمون بین دو گروه کنترل و آزمایش در متغیرهای حساسیت اضطرابی و تحریف های شناختی تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری نشان داد. همچنین نتایج پژوهش کاهش در زیر مقیاس های ترس از واکنش های اضطرابی، ترس از نشانه های قلبی عروقی و تنفسی و عدم مهار شناختی حساسیت اضطرابی او زیر مقیاس نیاز به تأیید دیگران و آسیب پذیری-ارزشیابی عملکرد تحریف های شناختی را نشان داد. نتیجه گیری: از آنجا که مبتلایان به اضطراب اجتماعی علایم حساسیت اضطرابی و تحریف های شناختی دارند، لذا استنفاده از مداخله شناختی رفتاری واحدپردازه ای به عنوان درمانی اثربخش در مبتلایان به اضطراب اجتماعی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری واحدپردازه ای ، حساسیت اضطرابی ، تحریف های شناختی ، اضطراب اجتماعی