ارزیابی کمی و کیفی سلولها در چند محصول تجاری پروبیوتیک و بررسی تاثیر شرایط انبارمانی بر زندهمانی و قابلیت کشت مخمر پروبیوتیک

یکی از معیارهای مهم برای تعیین کیفیت محصولات حاوی پروبیوتیک­ها، حضور تعداد مشخصی از سلول­های زنده در هر گرم از محصول است. برای انتقال تعداد کافی از سلول­های زنده به دستگاه گوارش، باید جمعیت میکروارگانیسم­های پروبیوتیک طی دوره انبارمانی، حفظ شود. در مطالعه حاضر، در ابتدا جداسازی و شمارش سلول­های زنده در چند محصول پروبیوتیک با استفاده از روش­های شمارش در پلیت و فلوسیتومتری انجام شد. سپس جدایه­ها با روش­های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شدند. همچنین تاثیر دماهای مختلف نگهداری طی ۳۰ روز بر زنده­مانی مخمرهای پروبیوتیک با روش­های مذکور، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تعداد و نوع سویه جدا شده از یک نوع پروبیوتیک تجاری، ساشه پروتکسین ریستور، با تعداد و نوع سویه درج شده بر روی محصول مطابقت داشت، اما تعداد سلول­های قابل کشت کپسول پروتکسین بالانس و محصول دیلیست با میزان جمعیت ادعا شده بر روی محصول مطابقت نداشت. در زمینه نتایج شمارش مخمرها نکته قابل توجه این بود که تنها ۳۷ درصد سلول­ها قابلیت کشت بر روی محیط کشت YPG آگار داشتند، در حالیکه بررسی زنده­مانی سلول­ها بر اساس انسجام غشای سیتوپلاسمی، حاکی از زنده­مانی بیش از ۸۷ درصد سلول­ها بود. سلول­های مخمری دیلیست، پایداری مطلوبی در محدوده دمایی ۳۵-و ۴ درجه سلسیوس نشان دادند. براین اساس می­توان نتیجه گرفت که استفاده از روش­های­ مختلف کشت و همچنین استفاده از شرایط فیزیکوشیمیایی متفاوت می­تواند بر نتایج جداسازی و شمارش میکروارگانیسم­ها تاثیر بسیار زیادی داشته باشد، در نتیجه استفاده از روش­های مختلف جهت حصول به نتایج صحیح الزامی است.

کلیدواژه ها:

ساکارومایسس بولاردی ، زندهمانی ، فلوسایتومتری ، پروبیوتیک