ارزیابی کیفیت اجزای مقاصد گردشگری شهری از جنبه مدیریت مقصد (مطالعه موردی: شهرتوس، خراسان رضوی)

نواحی شهری به‌علت داشتن جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی بسیار، اغلب مقصد گردشگریمهمی به‌شمار می‌آید، البته در صنعت نوین گردشگری دنیا یک مقصد تنها به‌دلیل وجود اماکن تاریخی، جلب‌کنندة گردشگران نیست. مجموعة آرامگاه فردوسی واقع در شهر تاریخی توس، یکی از جاذبه‌های تاریخی مشهور است که علی‌رغم استقبال گردشگران و توجه سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری (به‌عنوان مهم‌ترین متولی امور گردشگری ایران) هنوز جایگاه ویژه‌ای بین مقاصد گردشگری پیدا نکرده است. یکی از دلایل عمدة این مسئله بی‌توجهی به عناصر کلیدی مقصد و نشناختن و ارزیابی‌نکردن آن‌ها به‌منظور بهبود کیفیت مدیریت مقصد گردشگری این شهر است که در پژوهش حاضر به این مسئله پرداخته شده است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات به روش‌های کتابخانه‌ای و تکمیل پرسشنامه از گردشگران صورت گرفته است. جامعة آماری پژوهش نیز گردشگران داخلی بازدیدکنندة توس در سال 1395 هستند که به روش تصادفی ساده 383 نفر از آن‌ها نمونه‌گیری شدند، همچنین پرسشنامه با استفاده از مقیاس‌گذاری لیکرت پنج‌گزینه‌ای در قالب شش مؤلفه و نوزده پرسش طراحی، و با استفاده از آزمون T تک‌نمونه‌ای و روش تحلیل مطلوبیت تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که به‌طورکلی مدیریت مقصد گردشگری در توس موفق نبوده است و گردشگران به بیشتر پرسش‌ها، نمراتی کمتر از میانگین داده‌اند. بر اساس این، بهترین وضعیت مؤلفة جاذبه‌های گردشگری مقصد با میانگین رتبه‌ای 07/4، و نامطلوب‌ترین مؤلفه نیز مدیریت منابع انسانی و قیمت است. مؤلفه‌های دسترسی،‌ تصویر ذهنی گردشگران و تسهیلات رفاهی قلمروهایی است که وضعیت نسبتاً مطلوبی دارند.

کلیدواژه ها:

آرامگاه فردوسی ، شهر توس ، مدیریت مقصد ، مقصد