تأثیر تصویر ذهنی ساکنان از محل سکونت خود بر میزان حمایت آنان از گردشگری (مطالعه موردی: شهر تبریز)

تصویر ذهنی (مثبت یا منفی) که ساکنان یک منطقه از محل سکونت خود دارند بر میزان حمایت آن‌ها از گردشگری در آن منطقه تأثیر بسزایی داشته و می‌تواند بر توسعه گردشگری نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. بنابراین در این مطالعه بهبررسی میزانحمایتساکنانازتوسعهگردشگری و تبیین عوامل مؤثر بر سطح حمایت (تصویر ذهنی) پرداخته شده است. تحقیقحاضرازنظرهدف، کاربردیوازنظرشیوه گردآوریاطلاعات،تحقیقیتوصیفی – تحلیلیاست. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش از رویکرد معادلات ساختاری، روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده شده است. ابزاراصلیگردآوری اطلاعات نیز پرسشنامهمی‌باشد. بدین منظور تعداد 384 پرسشنامه بهروش نمونه‌گیری طبقه‌ای ساده، در سه‌ماهه دوم سال 1395 (تیرماه الی شهریورماه) بین جامعهآماری تحقیق که شامل سهگروهخانوارهایساکنمعمولی،فعالانبخشتجاری-خدماتیومسئولینبخشعمومیبوده، توزیع گردیده است. نتایجتحقیقنشانمی‌دهد ارتباط مثبت و معناداری بین تصویر ذهنی ساکنان از شهر تبریز و حمایت آنان از توسعه گردشگری وجود دارد. بالاترین میزان حمایت از توسعه گردشگری به ترتیب مربوط به ساکنان شاغل در بخش تجاری و خدماتی (ضریب مسیر 376/0)، ساکنان شاغل در بخش عمومی (ضریب مسیر 227/0) و درنهایت خانوارهای ساکن معمولی (ضریب مسیر 212/0) می‌باشد. حمایتاندکساکناناز توسعهگردشگری می‌تواند ناشی ازنگرانی‌های آن‌هانسبتبه اثراتوپیامدهاینامطلوبتوسعهگردشگرییا عدم بهره‌مندی از منافع حاصل از گردشگری در جامعه میزبان باشد. بنابراین علی‌رغم اینکه هر سه گروه از توسعه گردشگری حمایت می‌کنند، میزان این حمایت اندک بوده و مسئولان امر باید سیاست‌گذاری‌های مناسبی جهت افزایش حمایت جامعه میزبان ترتیب دهند.

کلیدواژه ها:

تصویر ساکنان از جامعه محلی ، حمایت ساکنان ، توسعه گردشگری ، تبریز