تحلیل مقایسه‌ای گردشگری منطقه‌ای با رویکرد درآمد محور

با توجه به گسترش صنعت گردشگری و نقش آن در اقتصاد کشورها، به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه فاقد منابع تولیدی، شناسایی عوامل مؤثر در بهبود گردشگری، امری ضروری بوده و از اهمیت بسیاری، برخوردار می‌باشد. ازاین‌رو پژوهش حاضر به دنبال این هدف است تا عوامل کلیدی و اثرگذار در توسعه گردشگری منطقه‌ای را بر اساس شاخص‌های مختلف هر منطقه (ازجمله مباحث درآمدی) شناسایی و با تقسیم مناطق به سه بخش درآمد بالا، پایین و متوسط، شاخص‌های اثرگذار بر گردشگری را در مناطق مختلف، با رویکرد مدل‌سازی اقتصادی، موردقیاس قرار دهد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، تحلیلی – توصیفی می‌باشد. دوره زمانی موردبررسی تحقیق، 1995 تا 2015 بوده و نمونه موردبررسی 120 شهر از پایتخت‌های کشورهای با درآمد متوسط، پایین و بالا می‌باشد. نتایج حاصله از تحقیق، نشان می‌دهد که متغیرهای نرخ ارز، شاخص قیمت خرده‌فروشی (CPI) و تولید ناخالص داخلی سرانه از مهم‌ترین عوامل اثرگذار بر گردشگری جهانی همه کشورها و هر سه گروه کشورهای با درآمد پایین، متوسط و بالا، محسوب می‌شود و در این میان، شاخص‌های نرخ ارز و تولید ناخالص داخلی سرانه تأثیر مثبت و شاخص خرده‌فروشی قیمت‌ها (تورم)، تأثیر منفی بر گردشگری در کشورهای مختلف داشته که نشان‌دهنده تأثیرگذاری یکنواخت این شاخص‌ها در مناطق مختلف می‌باشد. همچنین، ضرایب کاملاً یکسان مربوط به کشورهای با درآمد متوسط و بالا، در مدل‌های تخمینی، شباهت زیاد این دو گروه در بخش گردشگری و جذب گردشگر را نشان می‌دهد و بالطبع حاکی از این است که سیاستمداران و قانون‌گذاران بخش گردشگری در این گروه کشورها، می‌توانند از یکدیگر تبعیت کنند.

کلیدواژه ها:

گردشگری منطقه‌ای ، رویکرد درآمد محور ، اقتصاد گردشگری