بررسی عملکرد و راندمان مصرف آب در گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) در منطقه مشهد
محل انتشار: فصلنامه پژوهشهای زراعی ایران، دوره: 18، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 461
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFCR-18-4_001
تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1399
چکیده مقاله:
بهمنظور بررسی عملکرد و راندمان مصرف آب در گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.)، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بهصورت کرتهای نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: مدیریت تغذیه بهعنوان فاکتور افقی (کود شیمیایی، کودگاوی، کود گاوی+کود شیمیایی و شاهد) و مدیریت آبیاری بهعنوان فاکتور عمودی (30، 70 و 100 درصد نیاز آبی گیاه چای ترش). نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته (68/84 سانتیمتر)، تعداد شاخه جانبی (56/6 عدد)، عملکرد خشک غوزه (1/860 کیلوگرم در هکتار)، زیستتوده (7197 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت و حداکثر راندمان مصرف آب بهازای عملکرد غوزه و زیستتوده (بهترتیب 11/0 و 89/0 کیلوگرم بر مترمکعب) گیاه در شرایط کاربرد تلفیقی کود گاوی+کود شیمیایی مشاهده شد. تأمین 100 درصد نیاز آبی گیاه باعث حصول حداکثر ارتفاع گیاه (46/91)، تعداد غوزهی شاخه اصلی و جانبی (بهترتیب 06/20 و 50/47 عدد)، عملکرد غوزه (7/672 کیلوگرم در هکتار) و زیستتوده (6944 کیلوگرم در هکتار) شد. نتایج اثرات متقابل حاکی از آن بود که مصرف همزمان کود گاوی و شیمیایی با تأمین 100 درصد نیاز آبی گیاه توانست تعداد شاخه جانبی، عملکرد غوزه خشک و زیستتوده را به بالاترین مقدار افزایش دهد. حداکثر راندمان مصرف آب بهازای عملکرد غوزه و زیستتوده (18/0 و 49/1 کیلوگرم بر مترمکعب) با مصرف تلفیقی کود گاوی+شیمیایی به همراه تأمین 30 درصد نیاز آبی حاصل شد. بهطورکلی، نتایج حاکی از آن بود که مصرف تلفیقی منابع تغذیهای و تأمین 100 درصدی نیاز آبی گیاه اکثر صفات گیاه چایترش را بهبود بخشید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرویز رضوانی مقدم
گروه اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
قربانعلی اسدی
گروه اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهسا اقحوانی شجری
گروه اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
فاطمه رنجبر
گروه اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :