بررسی روش های ساخت مجموعه الکترود- غشاء پیل سوختی الکترولیت پلیمری

در حالیکه حجم زیادی از بارگیری پلاتین در پی لهای سوختی غشاء تبادل یون پروتونی، م یتواند منجر به عملکرد بالاترو افزایش طول عمر پیل سوختی شود، گسترش الکتروکاتالیست ها با بارگیری پلاتین کم و مصرف پلاتین زیاد نیز، امری حیاطی به حساب م یآید. چنین پیشرفت هایی شدیدأ به روش ساخت الکترود و زیرلای های که کاتالیست بر روی آن قرار می گیرد وابسته است. طراحی الکترود پیل های سوختی الکترولیت پلیمری، یک طراحی ظریفی از مدیای انتقال به حساب م یآید. انتقال گاز، الکترون و پروتون می بایست جهت مهیا کردن انتقال مناسب گازها به داخل و خارج واکنش های الکتروشیمیائی، بهینه شود. این بهینه سازی از طریق طراحی دقیق حجم مدیای انتقال مربوط به هر فاز و توزیع مناسب شبکه هادی صورت می گیرد. این مقاله به طور اجمالی، به بررسی و مطالعه انواع روش های ساخت مجموعه الکترود- غشاء پرداخته است. مشاهده شده است که روش فیلم نازک برخلاف مصرف بالای پلاتین در آن، به دلیل میزان بارگیری زیاد پلاتین به طور گسترده مورد توجه قرار نگرفته است. از طرف دیگر اگرچه روش الکترودپوزیشن یک روش اید هآل برای دست یابی به مصرف پلاتین زیاد، به نظر برسد اما دارای توانائی کمی برای استفاده در مقیا سهای بزرگ است. روشsputtering قابلیت رسوب مستقیم بر روی غشاء را داردکه منجر به تولید الکترود با بارگیری بسیار کم می شود، اما فرآیند آن کند بوده و مصرف کاتالیست در الکترودهای ساخته شده از این روش، کم است. بنابراین این روش ها احتیاج به تحقیقات بیشتر جهت ارزیابی توانائی ها و بهبود توانائی تکثیر، دارد.

کلیدواژه ها:

پیل سوختی الکترولیت پلیمریPEM مجموعه الکترود- غشاء ، غشاء پلیمری