سلامت سالمندان: تعامل خیریه ها و دولت

جمعیت سالمند جهان یعنی جمعیت 60 ساله و بالاتر طی سه دهه آینده تقریباً دو برابر خواهد شد به گونه ای که از حدود 9 درصد به 16 درصد افزایش می یابد. سیستم رفاه اجتماعی در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران با این نسبت افزایش، هماهنگی ندارد و این خود موجبات بسیاری از مشکلات و بحران های اجتماعی و اقتصادی و روانی را برای این قشر از جمعیت فراهم آورده است. بنابراین دولت ها به تنهایی پاسخگوی نیاز های این زیر گروه جمعیتی به خصوص در زمینه مشکلات سلامت و بهداشت نیستند و لزوم ایجاد زمینه مناسب جهت فعالیت «ساز مان های غیر دولتی» از نوع مؤسسات خیریه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران روز به روز مشهودتر می شود. در برخی از کشورهای در حال توسعه مؤسساتی خیریه در زمینه سلامت سالمندان به وجود آمده اند که داراری تجارب ارزشمندی در بر آوردن نیاز های بهداشتی آنها هستند. از جمله این سازمان ها «مرکز کمک به سالمندان نیازمند» در هندوستان است که سازمانی غیر انتفاعی، غیرنژادی، غیر سیاسی و غیر مذهبی است که جهت ارتقاء و حفظ سلامت و پیشگیری از بیماری ها در جمعیت سالمند وقف شده است. در ایالت بنگال غربی هندوستان، این مرکز جهت پایش سلامت، مطالعه و بررسی مسائل بهداشتی سالمندان، افزایش آگاهی بهداشتی عموم، توسعه و هواداری از سیاست های منطقی سلامت عمومی، به صورت تنگاتنگ با سیستم بهداشتی دولتی و سازمان های محلی فعالیت می کند. در نگارش این مقاله سعی داریم پس از معرفی فعالیت های سازمان مذکور، تجارب کسب شده آن را توصیف نمائیم و با توجه به وضعیت ایران پیشنهاداتی رادر ایجاد سازمان هایی مشابه ارائه دهیم.

کلیدواژه ها:

سالمند ، مؤسسات خیریه ، مرکز کمک به سالمندان نیازمند