نقش تعدیل گری بهزیستی معنوی بین کمال گرایی اخلاقی و سازگاری روانشناختی دانش آموزان تیز هوش

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل گری بهزیستی معنوی بین کمال گرایی اخلاقی و سازگاری روانشناختی دختران تیز هوش دوره متوسطه بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش کلیه دختران تیز هوش دوره دوم منطقه 6 شهر تهران ، در سال تحصیلی 1399-98 بودند به این منظور برای انتخاب گروه نمونه 250دانش آموز به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه کمال گرایی اخلاقی استوبر و یانگ (2015)، پرسشنامه بهزیستی معنوی دالمن((2004 و سازگاری بل((1961 بود. در این پژوهش در جهت آزمون فرضیه ها و تأیید یا رد آنها از روش تحلیل مسیر و روش متمرکزسازی استفاده شد.کمال گرایی اخلاقی، نوع خاصی از کمالگرایی است و دارای دو بُعد استانداردهای اخلاقی شخصی ونگرانی درباره خطاهای اخلاقی میباشد نتایج تحلیل داده ها نشان دادند که نگرانی درباره خطاهای اخلاقی و سازگاری روانشناختی در همه سطوح بهزیستی معنوی یکسان نیست و این رابطه توسط بهزیستی معنوی تعدیل میشود(.(0,05

کمال گرایی اخلاقی دانش آموزان معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی معنوی ، کمال گرایی اخلاقی ، سازگاری روانشناختی.