تأثیر سیلی مارین بر بیان ژن Neuro D1 و بررسی سطح گلوکاگون خون در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

سابقه و هدف: باتوجه­به آمار بالای دیابت در ایران و جهان و هم­چنین به­علت عوارض جانبی کم­تر گیاهان دارویی نسبت­به داروهای شیمیایی و صنعتی در این مطالعه به بررسی اثر ماده مؤثره گیاه خار مریم (سیلی­مارین) بر بیان ژن Neuro D1 که یکی از ژن­های تکوین و بازسازی سلول­های بتا وآلفا پانکراس هست هم­چنین بررسی سطح گلوکاگون خون در رت­ها، پرداختیم. مواد و روش ­ها: 42 سر رت نر نژاد ویستار به­صورت تصادفی انتخاب شدند و به هفت گروه شش تایی تقسیم شدند. رت­های دیابتی شده دوزهای مختلف سیلی­مارین و متفورمین را هر سه روز یک­بار دریافت کردند و بعد از 40 روز با کلروفوم بی­هوش کرده بعد از خون­گیری از قلب رت­ها سطح سرمی گلوکاگون توسط کیت سنجش گلوکاگون به روش الیزا اندازه­گیری شد و سپس مراحل تشریح و عمل برداشت بافت پانکراس و مراحل استخراج RNA و cDNA سازی و بررسی بیان­ژن با تکنیک Real-Time PCR انجام گردید. یافته­ ها: نتایج این تحقیق نشان داد  STZ باعث تخریب بافت پانکراس وایجاد دیابت نوع یک می­شود. کاربرد سیلی­مارین باعث بهبود دیابت و کاهش قند خون و افزایش سطح سرمی گلوکاگون در رت­های دریافت­کننده دوزهای مختلف سیلی­مارین نسبت­به گروه کنترل منفی (دیابتی) شد. هم­چنین میزان بیان ژن NeuroD1 نسبت­به ژن GAPDH (ژن رفرنس) افزایش معنی­داری پیدا کرد. نتیجه ­گیری: بیان­ژن  NeuroD1در رت­های دیابتی شده با STZ به­واسطه سیلی­مارین، افزایش معنی­داری را نشان می­دهد (000/0P-Value= ) که نتیجه آن بهبود بافت پانکراس و کاهش قند خون و افزایش وزن رت­ها و سیلی­مارین با بازسازی سلول­های آلفای پانکراس و هم­چنین با اتصال به پروموتر ژن گلوکاگون باعث افزایش بیان این ژن می­شود.

کلیدواژه ها:

Type 1 diabetes ، Streptozotocin ، Glucagon ، Silymarin ، NeuroD1 gene. ، دیابت نوع یک ، استروپتوزوتوسین ، گلوکاگون ، سیلی‌مارین ، ژن NeuroD1.