بررسی تأثیر هورمون‌های تیروئیدی بر هموگلوبین گلیکوزیله و آلبومین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک و بیماری هاشیموتو و مقایسه با افراد سالم

سابقه و هدف: بیماری هاشیموتو یک بیماری خود ایمنی مربوط به غده تیروئید است که می­تواند منجر به ابتلا به بیماری خود ایمنی دیابت نوع یک شده و آسیب­های جبران­ناپذیری برای فرد بیمار ایجاد نماید. هدف از این مطالعه تأثیر هورمون­های تیروئیدی بر هموگلوبین گلیکوزیله و آلبومین گلیکوزیله در بیماران هاشیموتو مبتلا به دیابت نوع یک و مقایسه با افراد سالم است. مواد و روش­ها: در این تحقیق 30 فرد بیمار مبتلا به بیماری­های هاشیموتو و دیابت نوع یک، 30 فرد مبتلا به بیماری هاشیموتو و 30 فرد سالم به­عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. از این افراد مقدار 5 میلی­لیتر خون وریدی جهت سنجش T3 و T4 و TSH و هموگلوبین گلیکوزیله و آلبومین گلیکوزیله گرفته شد و سپس سطح سرمی فاکتورهای نامبرده اندازه­گیری شدند. یافته­ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در بیماران هاشیموتو و دیابت نوع یک میزان آنتی بادی­های تیروئید پراکسیداز به­صورت معنی­دار کاهش یافت (001/0 > P-val)، TSH در بیماران نیز افزایش معنی­دار داشت (043/0 = P-val). هورمون تری­یدوتیرونین در بیماران مبتلا به هاشیموتو نسبت­به گروه سالم تغییر معناداری نداشت (168/0 = P-val).  تیروکسین در بیماران مبتلا به هاشیموتو کاهش داشت (013/0 = P-val). گلوکز در بیماران مبتلا به هاشیموتو به­صورت معناداری افزایش داشت (036/0 = P-val). هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به هاشیموتو به­صورت معناداری افزایش داشت (013/0 = P-val). آلبومین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به هاشیموتو تغییرهای معناداری نداشت (0919/0 = P-val). نتیجه ­گیری: به­طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد بیماری هاشیموتو همراه با دیابت نوع یک با تغییرهای هورمون­های تیروئیدی، آنتی­بادی­های تیروئید پراکسیداز و هم­چنین هموگلوبین گلوکوزیله ارتباط مستقیم داشته و این پارامترها می­توانند به­عنوان بیومارکر برای تشخیص علائم اولیه بروز بیماری مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

Hashimoto ، thyroid gland ، glycosylated albumin ، glycosylated hemoglobin. ، هاشیموتو ، غده تیروئید ، آلبومین گلیکوزیله ، هموگلوبین گلیکوزیله.