فاطمه خوش کلام - دانشجوی دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
نسرین کریمی - گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

ارتكاب جنايت از طريق انتقال بيماري نيز امكان پذير مي باشد و شخص ناقل بيماري از مسئوليت كيفري مبري نخواهد بود. شرط تحقق مسئوليت در حوزه كيفري وجود رابطه سببيت و احراز آن مي باشد، ليكن در خصوص مسئوليت كيفري انتقال دهنده بيماري هاي منجر به مرگ تدريجي، وجود فاصله زماني ميان عمل مرتكب و حصول نتيجه كه گاهاً اين فاصله زماني در بسياري از موارد ممكن است به سالهاي زيادي منجر گردد، مي تواند احراز رابطه سببيت را با مشكل مواجهه نمايد و اين سوال را مطرح نمايد كه نحوه احراز مسئوليت كيفري بيماري هاي منجر به مرگ تدريجي در فرض مرور زمان كدامند ؟ بر همين مبنا در اين مقاله سعي شده است با استفاده از روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از ابزار مطالعه كتابخانه اي ، به تبيين و تحليل مسئوليت كيفري ناشي از بيماري هاي منجر به مرگ تدريجي و همچنين رابطه استناد و نحوه احراز آن در اين نوع مسئوليت در دو حوزه فقه و حقوق ايران پرداخته شود . طبق بررسي و مطالعات انجام يافته، صرف گذشت زمان بين انتقال عامل اين بيماري ها تا حصول مرگ مجني عليه، نمي تواند به عنوان عاملي مؤثر رابطة سببيت بين رفتار انتقال دهنده اين بيماري و نتيجه حاصل از آن را قطع كند.

مسئولیت کیفری، مرور زمان، رابطه سببیت، مرگ تدریجی