تأثیر سیلیمارین بر قند خون و بیان ژن Hnf1a در رت های نر ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
عنوان مقاله: تأثیر سیلیمارین بر قند خون و بیان ژن Hnf1a در رت های نر ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
شناسه ملی مقاله: JR_NCMBJ-10-40_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_NCMBJ-10-40_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
رحمان جعفری هفشجانی - Department of Biology, Science Faculty, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran
فرشید غیبی حاجیور - Department of Biology, Science Faculty, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran
سجاد نیکخواه - Department of Biology, Science Faculty, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran
خلاصه مقاله:
رحمان جعفری هفشجانی - Department of Biology, Science Faculty, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran
فرشید غیبی حاجیور - Department of Biology, Science Faculty, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran
سجاد نیکخواه - Department of Biology, Science Faculty, Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran
سابقه و هدف: امروزه تحقیقات نشان داده است که گیاهان دارویی نسبت به داورهای صنعتی و شیمیایی عوارض جانبی کمتر دارند. از سویی بررسی ها حاکی از نقش مهم ژن Hnf1a در بیماری دیابت است، بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سیلیمارین بر قند خون و بیان ژن Hnf1a در رت های نر ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می باشد.
روش بررسی: ۴۲ سر رت نر بهصورت تصادفی انتخاب شدند و به 7 گروه ششتایی تقسیم شدند، رتهای دیابتی با ماده استرپتوزوتوزسین (دوز 50 میلیگرم بر هر کیلوگرم وزن رت) دیابتی شدند و به سه گروه از آن ها دوزهای 50، 100 و 150 میلیگرم بر کیلوگرم سیلیمارین داده شد و قند خون ناشتای آنها سنجیده شد و پس از پایان دوره رتها با داروی بیهوش و تشریح شدند. مقداری از بافت پانکراس جدا سازی و برای بررسی بیان ژن Hnf1a به روش Real Time RT PCR استفاده شد.
یافته ها: بررسی Hnf1alpha در دوز 150 میلی گرم بر کیلو گرم در رت های دریافت کننده سیلی مارین کاهش چشم گیری در بیان ژن Hnf1alpha مشاهده شد و به عنوان دوز موثر معرفی شد (05/0P-Value< ) و همچنین میزان قند خون به 100 میلی گرم بر دسی لیتر رسید و باتوجه به این که مصرف سیلی مارین در کشور رایج نمیباشد، میتوان در تحقیقات آینده اهمیت بیشتری به اثرات سیلی مارین داده شود و به عنوان یه داروی موثر در نظر گرفته شود.
نتیجه گیری: با بررسی نتایج بدست آمده از این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که سیلیمارین باعث کاهش قند خون در بیماری دیابت میشود و و در صورت تایید در مطالعات گسترده میتواند به عنوان یک هدف درمانی در بیماری دیابت مطرح باشد.
کلمات کلیدی: Hnf1a, Silymarin, Rat, Streptozotocin, Hnf1a, سیلیمارین, رت, استرپتوزوتوسین.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1162292/