بررسی مبانی و کاربردهای الاستوگرافی

ارزیابی و تعیین کمی خواص مکانیکی بافتها و بخصوص خواص الاستیک بافتهای نرم در حالی کـه در محـل طبیعـی خود در بدن قرار دارند، به دلیل کاربردهای بالینی منحصر به فـرد و رو بـه گـسترش آن توجـه محققـان بـسیاری را در سراسر جهان در دو ده ه گذشته به خود جلب کرده است، ولی روش این ارزیابی با استفاده از روشهـای متـداول انـدازه گیـری دشوار می باشد. این روش در ابتدا به صورت تهاجمی بوده ولی امروزه تلاشهای متعددی برای دستیابی به روشهای غیرتهاجمی، تحت عنوان الاستوگرافی صورت پذیرفته است. ارتجاع نگاری یا الاستوگرافی (Elastography) یک مودالیته تصویربرداری پزشکی است که قابلیت ارتجاع و سختی (stiffness) بافت نرم را تعیین میکند. دلیل سنجش نرمی و سختی بافت این است که با استفاده از این کار میتوان وجود یا وضعیت پیشرفت برخی بیماریها را تشخیص داد. این تکنیک که همانند تست لمس بر این اصل استوار است کـه میـزان سـفتی یک بافت میتواند مشخصکننده وجود تومور در بافت باشد، با هدف تشخیص سرطان مطرح شده اسـت. داده پایهای که در الاستوگرافی مورد استفاده قرار میگیرد، جابجایی نسبی بافت است که به کمک امواج فراصوت رصد میشود. در این سیستمها، برای بدست آوردن میدان جابجایی، ابتدا یک تصویر از بافت اصلی تهیه شده و سپس با تصویری که از همان بافت پس از اعمال اندکی تحریک مکانیکی گرفته شده است، مقایسه می شود. کرنش(استرین) مکانیکی با محاسبه گرادیان تخمین میدان جابجایی، به صورت تصویری با سطوح خاکستری که الاستوگرام(کرنش تصویر) نام دارد، نمایش داده میشود.

کلیدواژه ها:

الاستوگرافی ، بافت نرم ، خاصیت ارتجاعی.