موازین فقهی و قانونی رجوع زوجه به بذل در طلاق بائن

طلاق از جمله پدیده هایی است که در قوانین اسلامی، مورد پذیرش قانون الهی قرارگرفته است. هرچند که وقوع آن عرش پروردگار را به لرزه می اندازد، اما بااین وصف، فقهای اسلامی، با استفاه از ابزارهای مختلف، سعی در ایجاد توازن در خصوص حقوق زوجین در موضوع طلاق داشته اند. از جمله اینکه زوجه به جهت برخی شرایط از جمله کراهت، می تواند با بذل مال که می تواند به اندازه مهریه یا بیشتر از آن باشد، طلاق خویش را از زوج بستاند، که این موضوع درسوره بقره مورد اشاره مستقیم قرآن کریم قرار گرفته است از سوی دیگر با وقوع چنین حالتی، ازله نکاح بین زوجین صورت پذیرفته و زوج حق رجوع به زن را نخواهد داشت و تا زمانی که زن رجوع به مابذل نمرده آن رااز دسته طلاق های بائن دانسته است این موضوع درماده 1144 قانون نیز مورد مداقه قانونگذار قرار گرفته است. با توجه به اینکه کراهت امری نفسانی و حالتی روانی محسوب می گردد، و در اشخاص مختلف می تواند با شدت و ضعف همراه باشد، لذا امکان پشیمانی ازعمل از سوی زوجه امری خارج از منطقه نخواهد بود. به همین زوجه با رجوع به مابذل، و در صور مهیا بودن شرایط رجوع برای زوج، می تواند طلاق خلع را طلاق رجعی تبدیل نموده و کانون خانواده دوباره بازسازی گردد.

کلیدواژه ها:

طلای خلع ، طلاق بائن ، فقه امامیه ، رجوع به مابذل ، مهریه