تحلیل تطور تاریخی توسعه فناوری سیستم‌های خورشیدی فتوولتائیک در ایران: رویکردی نهادی

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه بهبود مدیریت، دوره: 14، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_BEHMD-14-1_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 289
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدصادق خیاطیان یزدی

استادیار گروه سیاستگذاری علم و فناوری، پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

کیارش فرتاش

استادیار گروه روش شناسی علم و فناوری، پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

امیر قربانی

کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

چکیده

مقاله حاضر با هدف تحلیل تطور تاریخی توسعه فناوری سیستم‌های خورشیدی فتوولتائیک در ایران با تاکید بر نقش نهادهای فیزیکی و سخت در بازه زمانی سال 1370 تا 1398 صورت پذیرفته است. به این منظور ضمن بررسی مفهوم نهاد و مصادیق آن در پیشینه و تجارب دیگر کشورها، نقش نهادهای فیزیکی (سازمان‌ها) و سخت (قوانین، سیاست‌ها و مقررات) و اثربخشی این نهادها در توسعه فناوری سیستم‌های خورشیدی فتوولتائیک در ایران در سه دوره اصلی توسعه این فناوری بررسی و تحلیل شده است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق کیفی می‌باشد. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و داده‌های ثانویه بوده و روش تحلیل داده‌ها از طریق تحلیل محتوا و کدگذاری محوری می‌باشد. جامعه آماری برای مصاحبه خبرگان دارای تجربه و تخصص در زمینه انرژی‌ خورشیدی در ایران می‌باشد و با تکنیک گلوله برفی، 18 نفر از خبرگان این حوزه انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند. قلمرو زمانی آن بین سال‌های 1370 تا سال 1398، و قلمرو مکانی آن کشور ایران می‌باشد. بر اساس یافته‌های این تحقیق، در دوره اول (1370 تا 1385) تمرکز نهادی بر آشنایی مسئولین با انرژی‌های تجدیدپذیر و ترویج این انرژی بوده است. در حالی که در دوره دوم (1385 تا 1394) تمرکز نهادی به سمت حمایت از توسعه فناوری سیستم‌های خورشیدی فتوولتائیک متمایل و متعاقباً و در دوره سوم (1394 تا 1398) جهت گیری نهادی به سمت ایجاد بازار انرژی‌های تجدیدپذیر و خورشیدی در ایران هدایت شده است.

کلیدواژه ها

سیستم‌های فتوولتائیک, فناوری خورشیدی, تحلیل تاریخی, تحلیل نهادی, ایران, اثربخشی نهادی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.