سمانه پورمحمدی - کارشناسان ارشد پژوهشی مرکز ملی مطالعات و تحقیقات باروری ابرها
فرید گلکار

خشکسالی های پی در پی و اثرات سوء تغییر اقلیم در بسیاری از کشورهای جهان بویژه ایران باعث کاهش محسوس منابع آب سطحی و زیر زمینی شده است. در چنین شرایطی استفاده از روش های نوین افزایش بارش و استحصال آب بیش از پیش اهمیت می یابد. تکنیک بارورسازی ابر یکی از روشهای موثر و نوین جهت کاهش اثرات خشکسالی هیدرولوژیکی و افزایش آب در دسترس می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی امکان بارور سازی ابر در استان آذربایجان غربی جهت افزایش بارش و تاثیرگذاری مثبت بر منابع آبی این حوزه می باشد. در این مقاله ابتدا به بررسی پارامترهای اقلیمی دما، بارش، سرعت باد، ابرناکی , تعداد روزهای یخبندان و مه آلودگی در ایستگاههای موجود در استان اذزبایجان غربی پرداخته شد و به این ترتیب زمان های مناسب بارور سازی ابر در حوزه انتخاب گردید. جهت انتخاب مکان های مناسب بارور سازی ابرها اقدام به تهیه نقشه آبراهه ها، سدها، کاربری اراضی، پراکنش مکان فرودگاهها در حوزه، پراکنش ایستگاههای موجود در حوضه و... شد. در گام بعدی با استفاده از داده های مدل (سایت NCEPNCAR نقشه های هم دما (ایزوترم) در سطوح بالایی جو 700 ، 850 و 500 هکتوپاسکال) در ماههای مستعد باروری ابر رسم تا امکان بارور سازی استان بررسی شود. نتایج این تحقیق با توجه به پارامترهای بررسی شده نشان داد ماههای دسامبر،ژانویه، فوریه و مارس، آوریل و می جهت بارور سازی زمینی (استفاده ازژنراتورهای زمینی) مناسب می باشد

باروری ابر، خشکسالی ، استان آذربایجان غربی