محمدرضا اقبالی - کارشناس عمران دانشگاه صنعت آب و برق، شرکت سهامی آب منطقه ای قم
احمد حاج حسینی مسگر - کارشناس معدن دانشگاه امیرکبیر، شرکت سهامی آب منطقه ای قم
محسن صمدی - کارشناس عمران دانشگاه صنعت آب و برق، شرکت سهامی آب منطقه ای قم
ابوذر هادی پور - کارشناس ارشد عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی

روند افزایشی مصرف آب و محدودیت منابع به همراه تغییرات اقلیمی و خشکسالیهای ممتد، باعث ایجاد چالشهای گسترده در مدیریت منابع آب شده است. پدیده تغییر اقلیم در اثر افزایش غلظت گازهای گلخانهای اتمسفر به وجود میآید. تغییر اقلیم و گرمایش جهانی باعث گسترش خشکسالیها و تداوم آن، وقوع سیلهای بسیار مخرب، توزیع ناهمگن و بی نظمی در شدت و زمان بارندگی و تاثیر بر منابع آب میشود. ایران کشوری گرم وخشک با منابع آبی محدود میباشد. کمبود منابع آب وتغییر شرایط اقلیمی، باعث کاهش کمیت و کیفیت منابع آب موجود استان قم شده و سیر نزولی کیفیت آب دردشتهای این استان، بخش کشاورزی، منابع طبیعی، آبهای زیرزمینی و محیط زیست را با مخاطرات جدی روبه رو ساخته است. عدم تغذیه سفره های آب زیر زمینی با گذشت زمان منجر به افت شدید سطح آبهای زیرزمینی، کاهش کیفیت آب، پیشروی آب شور به سمت دشتها و بایر شدن اراضی کشاورزی شده است. همچنین افزایش روزافزون نیاز به آب ناشی از رشد جمعیت و توسعه اقتصادی و بهره برداری بی رویه و نادرست از منابع آب موجود، بحران را تشدید نموده است. با توجه به این شرایط، لحاظ کردن تاثیرات تغییر اقلیم بر برنامهریزی منابع آب و ارائه راهکارهایی جهت مقابله و کاهش اثرات آن ضروری میباشد. در این مقاله، با توجه به آمار و اطلاعات موجود، آثار تغییر اقلیم بر وضعیت کمی و کیفی منابع آب استان قم بررسی و راهکارهای رویارویی و سازگاری با این تغییرات ارایه میشود.

تغییر اقلیم، گرمایش جهانی، منابع آب، استان قم، گازهای گلخانهای