فاطمه قربانی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی اصفهان
سید نادر شتاب بوشهری - دانشیار، دانشگاه صنعتی اصفهان

از پایان قرن گذشته رشد فزاینده خودروهای شهری منجر به تشدید مشکلات ترافیکی (تراکم و شلوغی، آلودگی، تصادف ترافیکی، کمبودهای مالی و دسترسی های ضعیف) در اکثر کلانشهرها گشت. یکی از مهم ترین الزامات برای برنامه ریزی حمل و نقل، ترسیم الگوی ترافیکی بین مناطق مختلف با استفاده از ماتریس تقاضای سفر است. استفاده از سنسورهای ترافیکی در گردآوری اطلاعات ترافیکی رویکردی است که به تازگی برنامه ریزان حمل و نقل برای به دست آوردن اطلاعات سفر به آن روی آورده اند و ازاین رو در چند سال اخیر مطالعات زیادی در تخمین ماتریس تقاضای سفر با استفاده از اطلاعات به دست آمده توسط سنسورهای ترافیکی انجام شده است. یکی از سنسورهای پیشرفته ترافیکی سنسور مکانیابی خودکار خودرو در شبکه AVL می باشد. این سنسور قابلیت مکانیابی وسایل نقلیه مجهز به سیستم موقعیت یاب جهانی GPS را داراست. اگرچه این سنسور می تواند اطلاعات ترافیکی باارزشی را در اختیار برنامه ریزان حمل و نقل قرار دهند ولی اطلاعات ناقصی که به دلیل تجهیز فقط قسمتی از وسایل نقلیه که در زمان کنونی از سنسور AVL به دست می آید، تعیین ماتریس GPS تقاضای سفر را با مشکل روبرو کرده است. در این تحقیق یک مدل پیشنهادی جهت تخمین ماتریس تقاضای سفر به کمک اطلاعات جمع آوری شده از سنسورهای AVL مبتنی بر GPS و سنسورهای شمارش حجم ترافیک در شبکه ارائه شده است و کارایی آن بر روی حالت های مختلفی که ممکن است در یک شبکه حمل و نقل ایجاد شود، ارزیابی شده است. نتایج ارزیابی برای چهار حالت در نظر گرفته شده نشان از کارایی بالای مدل پیشنهادی در تخمین ماتریس تقاضای سفر می باشد، به عبارت دیگر در این حالت ها تخمین المان های ماتریس تقاضای سفر نزدیک به المان های متناظر در ماتریس واقعی بوده است.

ماتریس تقاضای سفر، سنسور مکان یابی خودکار خودرو، سیستم موقعیت یاب جهانی، سنسور شمارشگر