پیش بینی ترس از شفقت بر اساس انعطاف پذیری روانشناختی و خود انتقادگری در دانشجویان دانشگاه شیراز

هدف از پژوهش حاضر پیش بیني میزان ترس از شفقت بر اساس انعطاف پذيری روان شناختي و خود انتقادگری در دانشجويان دانشگاه شیراز است. روش پژوهش از نوع توصیفي و زمینه يابي به روش پیش بیني مي باشد. نمونه آماری شامل 250 دانشجوی دانشگاه شیراز بود كه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. جهت اجرای پژوهش از سه پرسشنامه ترس از شفقت FCS ، مقیاس سطوح خودانتقادی LOSC و پرسشنامه پذيرش و عمل نسخه دوم AAQ-II استفاده شد. جهت تجزيه و تحلیل داده ها، روش تحلیل رگرسیون خطي چندگانه به شیوه همزمان و نرم افزار 22 - SPSS بكار گرفته شد. يافته های حاصل از پژوهش نشان دادند كه هر دو متغیر انعطاف پذيری روانشناختي و خود انتقادگری پیش بیني كننده معناداری برای ترس از شفقت هستند. از اين رو، بهتر است برای كاهش ترس از شفقت در دانشجويان، همزمان به میزان دو مؤلفه انعطاف پذيری روانشناختي و خودانتقادگری در آنان توجه نمود.

کلیدواژه ها:

ترس از شفقت به خود ، انعطاف پذیری روانشناختی ، خود انتقادگری ، شفقت ورزی