تأثیر پلیوینیل پیرولیدون (PVP) بر اندازه ذرات و خواص نوری نانوذرات اکسید روی سنتز شده با روش ترمولیز
عنوان مقاله: تأثیر پلیوینیل پیرولیدون (PVP) بر اندازه ذرات و خواص نوری نانوذرات اکسید روی سنتز شده با روش ترمولیز
شناسه ملی مقاله: JR_JICERS-4-52_002
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JICERS-4-52_002
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم کریمی - دانشگاه علم و صنعت
محمد میرکاظمی - دانشگاه علم و صنعت
جعفر جوادپور - دانشگاه علم و صنعت ایران
یاسر وحیدشاد - پژوهشکده حمل و نقل سامانه های فضایی
محمدرضا جهان نما - پژوهشکده حمل و نقل سامانه های فضایی
خلاصه مقاله:
مریم کریمی - دانشگاه علم و صنعت
محمد میرکاظمی - دانشگاه علم و صنعت
جعفر جوادپور - دانشگاه علم و صنعت ایران
یاسر وحیدشاد - پژوهشکده حمل و نقل سامانه های فضایی
محمدرضا جهان نما - پژوهشکده حمل و نقل سامانه های فضایی
نانوذرات اکسید روی )ZnO( با استفاده از روش ساده و تک مرحله ای ترمولیز، با حل کردن استات روی به عنوان منبع تامینکننده روی و پلی ونیل پیرولیدون به عنوان عامل فعالساز سطحی در اتیلن گلیکول در دمای °C60 تهیه شده است. در این تحقیق تاثیر مقادیر مختلف عامل فعالساز سطحی PVP بر روی ساختار و فاز نهایی نانوذرات حاصل بررسی شد. دمای تجزیه کمپلکس در این سنتزها °C150 انتخاب شد. نتایج حاصل نشان میدهد ساختار بلوری ترکیب حاصل ورتزیت است و اندازه بلورکهای این ترکیب با افزایش مقدار PVP تا 0/197 گرم دارای روند کاهشی است و بیشتر از این مقدار افزایش مییابد. ترکیب اکسید روی حاصل از سنتز، توسط آنالیزهای پراش اشعه ایکس (XRD) و UV-Vis به ترتیب به منظور مطالعه ویژگیهای ساختاری، بررسی خواص نوری مشخصهیابی میشوند. همچنین برای بررسی رفتار حرارتی این ماده و بررسی توزیع اندازه ذرات به ترتیب از دستگاه توزین حرارتی و آنالیز پراکنش دینامیک نور استفاده شد.
کلمات کلیدی: نانوذرات ZnO, ترمولیز, پلی وینیل پیرولیدون
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1160273/