سمیه جعفری - دانشگاه بوعلی سینا همدان
حسن ساری خانی - دانشگاه بوعلی سینا همدان
ابراهیم احمدی - دانشگاه بوعلی سینا همدان
سید مرتضی زاهدی - دانشگاه مراغه

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تاثیر برخی از تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی بر تغییر ویژگی‌های کمی و کیفی انار رقم یوسف‌خانی و با تاکید بر تاثیر آن‌ها بر کاهش سفتی هسته انار صورت گرفت. در این پژوهش از غلظت‌های مختلف کاینتین (10 و 20 میلی‌‌گرم در لیتر)، جیبرلیک‌اسید (10 و 40 میلی‌گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول به‌‌عنوان یک  ضدجیبرلین (10، 50، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) و از آب مقطر به‌‌عنوان شاهد استفاده شد. محلول‌پاشی درختان چهار هفته پس از تشکیل میوه صورت گرفت. نتیجه‌ها نشان داد کاربرد کاینتین به‌ترتیب در غلظت 10 و 20 میلی‌گرم در لیتر سبب افزایش طول و وزن میوه شد. در مقابل کاربرد پاکلوبوترازول در غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر سبب تشکیل میوه‌های ریز نسبت به بقیه تیمارها و شاهد گردید. بیشترین درصد بخش خوراکی میوه در تیمار کاینتین و جیبرلیک‌اسید 10 میلی‌گرم در لیتر مشاهده شد. تیمارهای تنظیم‌کننده‌های رشد در مقایسه با شاهد روی سفتی هسته اثر معنی‌داری نشان دادند. کمترین سفتی هسته در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر اندازه‌گیری شد. محلول‌پاشی با تنظیم‌کننده‌های رشد مختلف بر ویژگی‌های شیمیایی میوه تاثیر داشت. اگرچه تیمارهای دیگر سبب کاهش مقدار آنتوسیانین کل شدند ولی این کاهش در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی‌‌گرم در لیتر مشاهده نشد.  

Gibberellic Acid, Kinetin, Paclobutrazol, Seed Firmness, جیبرلیک‌اسید, کاینتین, پاکلوبوترازول, سفتی دانه