حسن زمانی - Branch, Tehran
محمد جواد آروین - Staff Member of Shahid Bahonar, Kerman University
عبدالحسین ابوطالبی جهرمی - Staff Member of Azad University, Jahroom Branche, University Jahroom
وحید عبدوسی - Staff Member of Azad University, Tehran Branche, University Tehran
علی محمدی ترکاشوند - Staff Member of Azad University, Tehran Branche, University Tehran

به‌منظور بررسی برهمکنش متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد و اجزای آن در گیاه و میوه گوجه‌فرنگی رقم دافنیس تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۳ تکرار و هر تکرار شامل 4 مشاهده انجام شد . آزمایش‌‌ در گلدان‌های حاوی ۸ کیلوگرم خاک ماسه‌ای در یک گلخانه تجاری و به‌‌مدت ۱۱ ماه اجرا شد. عامل اصلی، شوری آب آبیاری در ۳ سطح با قابلیت هدایت الکتریکی (صفر، ۴ و ۶ دسی‌زیمنس بر متر)، متیل جاسمونات به‌عنوان عامل فرعی، در ۳ سطح (صفر، ۵ و ۵/۷ میکرومولار) و سیلیس به‌صورت سیلیکات سدیم در ۳ سطح (صفر، ۴ و ۸ میلی‌مولار) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتیجه‌ها نشان داد که با افزایش غلظت شوری آب آبیاری از صفر به ۶ دسی‌زیمنس بر متر، و با افزایش سطح متیل جاسمونات از صفر به ۵/۷ میکرومولار، و با افزایش سیلیکات سدیم از صفر به ۸ میلی‌مولار، عملکرد کل به ترتیب از 1/145به 5/133، 2/144 به 2/136 و3/141 به 0/136 تن در هکتار کاهش یافت. بیشترین عملکرد میوه، 7/147 تن در هکتار بود که با استفاده از ۴ میلی‌مولار سیلیکات سدیم و ۵/۷ میکرومولار متیل جاسمونات در شرایط غیرشور حاصل شد.

Dafnis, Methyl Jasmonate, Salinity, Sodium silicate, متیل جاسمونات, سیلیکات سدیم, دافنیس, شوری