ارگونومی در جراحی لاپاروسکوپی: مطالعه موردی در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران

سابقه و هدف: پیشرفت تکنولوژی و به‌کارگیری تکنیک‌های نوین جراحی باعث اقبال بیشتر جراحان و بیماران به لاپاروسکوپی شده است که این امر می‌تواند به‌طور بالقوه جراحان را در معرض مشکلات مربوط به سلامت ناشی از آن قرار دهد. آگاهی و عمل به اصول ارگونومی می‌تواند تا حد زیادی سبب کاهش این‌گونه مشکلات گردد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی مشکلات ارگونومیکی جراحان لاپاروسکوپی انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی 50 نفر از جراحان لاپاروسکوپی شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از روش سرشماری انتخاب و بررسی شدند. داده‌ها توسط چک‌لیست ارگونومی در جراحی لاپاروسکوپی پژوهشگرساخته جمع‌آوری گردیدند. تمامی اطلاعات توصیفی با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 ارائه شد. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که بیشتر جراحان در استفاده از ابزار جراحی (72 درصد) و پدال پا (38 درصد) ناراضی می‌باشند. همچنین، جراحان (48 درصد) موافق بودند که وضعیت نامناسب مانیتور و ارتفاع نامناسب تخت جراحی (34 درصد) منجر به آسیب‌های گردن و شانه می‌شود؛ هرچند تنها 24 درصد از جراحان از دستورالعمل‌های ارگونومی مرتبط با جراحی لاپاروسکوپی آگاه بودند. نتیجه‌گیری: مطابق با نتایج به‌دست‌آمده، جراحان بیان داشتند که درک مشکلات ارگونومی محیط‌های کاری با هدف یافتن مداخلات مؤثر ضروری می‌باشد. بر این اساس می‌توان با درنظرگرفتن تعاملات بین جراح و اتاق عمل و افزایش آگاهی جراحان لاپاروسکوپ از اصول ارگونومی، نقش مهمی را در کاهش آسیب‌های شغلی ایشان ایفا نمود.

کلیدواژه ها:

Ergonomics in Healthcare ، Laparoscopic Surgery ، Musculoskeletal discomfort ، Operating Room ، Surgeon ، ارگونومی در مراقبت بهداشتی ، جراحی لاپاروسکوپی ، ناراحتی اسکلتی- عضلانی ، اتاق عمل ، جراح